สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1106

เนิ่นนานถึงสามอึดใจ กงซวินอวิ๋นเฟิ่งถึงจะฉีกยิ้มออกมาได้

“ท่านพี่ ท่าน...ท่านกลับมาได้อย่างไร”

เฮ่อยวนกล่าวว่า “ทำงานเสร็จแล้ว ก็รีบกลับมาที่อิ๋นเฉิงเลย ในเมื่ออาหารพร้อมแล้ว งั้นเราก็รับประทานอาหารด้วยกันเถอะ”

เขามองไปที่เฮ่อฉางเฟิง พูดด้วยน้ำเสียงสงบราบเรียบ “ในเมื่อคุณชายเฮ่อและข้ามีแซ่เดียวกัน เช่นนั้นก็ไม่ต้องเกรงใจ”

จู่ๆ เฮ่อฉางเฟิงก็มีเหงื่อออก

ยิ่งพ่อของเขาพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงสงบราบเรียบมากเท่าใด ความโกรธในใจก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น โชคดีที่เขายังไว้หน้าตัวเองหน่อย เดี๋ยวอินชิงเสวียนกลับไป เขาจะต้องทนทุกข์ทรมานอย่างแน่นอน

เฮ่อฉางเฟิงก้มลงขอบคุณเขาทันที

“ขอบคุณเจ้าเมืองเฮ่อ”

กงซวินฮูหยินถอนหายใจด้วยความโล่งอกทันที

“แม่นางอิน รีบนั่งลงเร็ว”

อินชิงเสวียนยอบกายคารวะและพูดว่า “นี่...ไม่ดีกว่าเจ้าค่ะ ข้ายังมีอย่างอื่นที่ต้องทำ วันนี้ไม่รบกวนแล้ว”

เจอกันครั้งแรก ก็มากินข้าวที่บ้านของเขาแล้ว มันจะกะทันหันเกินไปหน่อย

กงซวินฮูหยินจับมือของอินชิงเสวียนอย่างรวดเร็ว

“แม่นางอินไม่ต้องเกรงใจ ในเมื่อมาแล้วก็อย่ามองว่าเป็นคนนอก นั่งเร็ว ในอิ๋นเฉิงเรามีสวนยา อาหารที่ทำล้วนแต่มีสรรพคุณ รสชาติของอาหารก็ถูกปากแตกต่างจากที่อื่น”

เฮ่อยวนยังกล่าวอีกว่า “ถูกต้อง อย่ามองว่าเป็นคนนอก”

“รีบนั่งลงเถอะแม่นางอิน ลองชิมแม่...แค่กๆ ลิ้มรสฝีมือของฮูหยินเจ้าเมือง”

เฮ่อฉางเฟิงพูดอย่างคาดหวัง

ทั้งครอบครัวสามคนกำลังรอนางอยู่ที่โต๊ะอาหาร อินชิงเสวียนรู้สึกอบอุ่นเกินกว่าจะปฏิเสธ จึงยอมนั่งลง

นางเอื้อมมือเข้าไปในแขนเสื้อ หยิบเหล้าขาวเหมาไถออกมาจากมิติ แล้วมอบให้เฮ่อยวน

“ผู้เยาว์มาอย่างรีบร้อน มีเพียงสุราขวดนี้ติดตัวมาขวดเดียว ผู้อาวุโสโปรดอย่ารังเกียจ”

“แม่นางอินเกรงใจไปแล้ว”

เฮ่อยวนยื่นมือออกไปรับ ใช้กำลังภายในสั่นเบาๆ จุกขวดถูกเปิดออกทันที กลิ่นหอมของสุราก็อบอวลไปทั่วทั้งบริเวณ เฮ่อยวนทำจมูกฟุดฟิดอย่างอดไม่ได้

“เป็นสุราที่หอมจริงๆ”