สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1109

อินชิงเสวียนร้อยพิษไม่อาจกล้ำกราย ดังนั้นนางจึงไม่สลบอยู่แล้ว นางคอยระวังสาวใช้ตาเดียวคนนี้อยู่แล้ว เมื่อสัมผัสได้ว่ากลิ่นนั้นผิดปกติ นางก็แค่อยากดูว่าหญิงชราคิดอะไร

“แม่นาง แม่นาง?”

หญิงชราตาเดียวก้าวไปข้างหน้า ผลักไหล่ของนางเบาๆ

เมื่อเห็นอินชิงเสวียนนอนนิ่งอยู่บนเตียง หญิงชราก็ขยับตัวมาที่เตียง

อินชิงเสวียนโคจรกำลังภายในไว้ที่ฝ่ามือทันที ตราบใดที่นางคิดลงมือ ก็สามารถตอบโต้ได้ทุกเมื่อ

ในขณะที่กำลังคิด มือข้างหนึ่งก็จับคอเสื้อของนางแล้ว ดึงเสื้อผ้าอย่างแรง อินชิงเสวียนก็รู้สึกหนาวที่หลัง

นี่กำลังทำอะไร

หรือว่านางมีรสนิยมพิเศษ?

ในเวลานี้ ปลายนิ้วเลื่อนผ่านแผ่นหลัง อินชิงเสวียนขมวดคิ้ว เข้าใจทันที

นางคงจะตรวจดูรอยตราตำหนักเทพบนไหล่ของนาง หรือว่า...นางเป็นคนของตำหนักเทพ?

หญิงชราตาเดียวดึงเสื้อของอินชิงเสวียนขึ้นมา กำลังจะชักมือออก แต่ทันใดนั้นนางก็รู้สึกว่าข้อมือถูกบีบรัดแน่น

ตาดำตัดกับตาขาวคู่หนึ่งมองนางอย่างเย็นชา

“ท่านเป็นใครกันแน่ ท่านกับตำหนักเทพเกี่ยวข้องกันอย่างไร”

หญิงชราตาเดียวสะดุ้ง นางคิดไม่ถึงว่าอินชิงเสวียน จะไม่กลัวกลิ่นดอกฝิ่น นี่เป็นผลมาจากการวิจัยและพัฒนามาหลายปี แม้แต่เฮ่อยวนก็ยังไม่สามารถต้านทานได้

นางกระตุกมือด้วยความตื่นตระหนก

“แม่นางพูดแบบนี้หมายความว่าอย่างไร บ่าวไม่เข้าใจ”

อินชิงเสวียนผลักนางออกไป เสียงใสกังวานดังลึกขึ้นเล็กน้อย