สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1368

เย่จิ่งอวี้แค่นเสียงอย่างเย็นชา

“คนอวดดีเช่นนี้ คิดว่าต้าโจวไร้คนจริงๆ งั้นรึ!”

“ถ้าอย่างนั้นเรามาดูกัน ว่าเจ้าจะมีความสามารถที่จะรั้งข้าไว้ที่นี่ได้หรือไม่!”

เงาสีดำพลิกฝ่ามือ กลุ่มหมอกสีดำก็กลายเป็นกระบี่อันแหลมคมจำนวนนับไม่ถ้วน ครอบคลุมจุดสำคัญของเย่จิ่งอวี้

เย่จิ่งอวี้ได้กระโดดขึ้นมาเหนือเมฆแล้ว หลักการแห่งฟ้าดินที่อยู่รอบตัวเขา ได้สร้างเกราะป้องกันที่แข็งแกร่งขึ้นมาทันที

ด้วยการระเบิดที่รุนแรงหลายครั้ง ใบหมอกสีดำก็กระจายไปทีละอัน

เย่จิ่งอวี้มาถึงเบื้องหน้าของเงาดำราวกับผี

“วันนี้ข้าจะดูซิว่า ราชาแห่งแคว้นเฟยเหยา จะเก่งกาจสักแค่ไหน!”

ฝ่ามือของเย่จิ่งอวี้เหมือนกับมีด ได้ทะลุผ่านหมอกสีดำไปอย่างรวดเร็ว เงาดำผงะถอยหลัง กระบี่ที่คมอีกหลายสิบเล่มก็ถูกซัดออกไป

“รูปลักษณ์ที่แท้จริงของข้าใช่ว่าเจ้าจะมองเห็นได้!”

บางทีอาจจะเป็นเพราะประหลาดใจมากเกินไป จู่ๆ เสียงที่ไม่ชัดเจนว่าเป็นชายหรือหญิงของหมอกสีดำก็ชัดขึ้น เป็นน็น เสียงผู้หญิงเด่นชัด

อินชิงเสวียนเลิกคิ้ว การคาดเดาที่ว่าบุคคลนี้คือลั่วสุ่ยชิง โดยพื้นฐานก็ได้ยินการยืนยันแล้ว

แน่นอน นางจะเป็นใครนั้น ในเวลานี้ ไม่สำคัญอีกต่อไปแล้ว

ไม่ว่าราชาของเฟยเหยาจะเก่งกาจแค่ไหน ก็ยังเป็นเพียงคนคนหนึ่ง แต่ถ้ามีคนหลายหมื่นคนที่ยืนอยู่ข้างหลังนาง นี่สิถึงเรียกว่าเป็นพลังแท้จริงที่ไม่สามารถมองข้ามได้

ในขณะที่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เย่จิ่งอวี้ได้ปะทะฝ่ามือกับเงาดำหลายครั้งแล้ว และพลังมหาศาลก็ทำให้ต้นไม้ที่อยู่รอบๆ ทั้งสองคนพังลง เกิดเสียงที่ดังกระหึ่มดังสนั่น

เงาดำเหยียบกิ่งไม้ด้วยเท้าข้างเดียว มองดูชาวเผ่าทุกคนในสนามได้รับบาดเจ็บ ทั้งยังถูกเย่จิ่งอวี้บีบคั้นอีก พลังภายในพลุ่งพล่านออกไป ทำให้เย่จิ่งอวี้ผละถอยไปหลายก้าว สะบัดแขนเสื้อ ใบไม้ที่ปลิวว่อนก็กระทบพื้นราวกับสายฟ้า

เกิดค่ายกลขึ้นทันที