สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1475

อินชิงเสวียนจับมือของลั่วสุ่ยชิง และเห็นเส้นสีเขียวโผล่ออกมาจากกลางนิ้วของนาง

นางกวักมือเข้าไปหยิบขวดน้ำพุวิญญาณออกมาหนึ่งขวด แล้วมอบให้ลั่วสุ่ยชิง

“สิ่งนี้อาจช่วยแก้ไขได้ เจ้าลองดู”

ลั่วสุ่ยชิงไม่สงสัยเลย เปิดฝาออก แล้วดื่มรวดเดียว

สักพักเส้นสีเขียวก็ค่อยๆ หายไป

นางโคจรลมปราณอยู่ครู่หนึ่ง ประกบมือคำนับพลางพูดว่า “ขอบคุณมาก”

อินชิงเสวียนกล่าวว่า “ไม่ต้องเกรงใจ เรารีบไปกันเถอะ”

ลั่วสุ่ยชิงพยักหน้า จากนั้นก็ใช้วิชาตัวเบาติดตามอินชิงเสวียนตรงไปยังเพียวเหมี่ยวอิ๋นเฉิง

ในเวลาเดียวกัน ได้มีการต่อสู้เริ่มต้นขึ้นในอิ๋นเฉิง

คนที่มาก็เหมือนกับพวกคลุ้มคลั่งที่เคยเจอในวันที่เปิดทางสู่วิถีแห่งสวรรค์ ดวงตาทั้งคู่เป็นสีแดงสด เจอใครก็ฆ่าคนนั้น พอสังเกตดูดีๆ ก็จะเห็นว่าคนเหล่านี้ล้วนเป็นศิษย์ที่เฝ้าสำนักของสำนักใหญ่ต่างๆ

เฮ่อยวนพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม “คิดว่านี่คงเป็นจุดประสงค์หลักของการโจมตีสำนักต่างๆ ของชิงฮุย”

เฮ่ออวิ๋นทงหยุดคนหนึ่งด้วยมือเดียว

“การต่อสู้ครั้งนี้ เกรงว่าสู้ยาก”

เก่อหงยวนกวัดแกว่งกระบี่บังคับให้สองคนล่าถอยกลับ พลางตะโกนด้วยความโกรธ “สู้ยากจริงๆ พวกเราไม่สามารถฆ่าพวกเขาได้ แต่พวกเขากลับลงมืออย่างไม่ปรานีเลย”

ต่งจื่ออวี๋กล่าวอย่างปลอบใจ “โชคดีที่คนเหล่านี้ฝีมือไม่สูงมากนัก อีกอย่างพี่เย่กับนักพรตเทียนชิงก็อยู่ที่นี่ ยังมีแม่นางหลิวที่เชี่ยวชาญด้านการแพทย์ ตราบใดที่เราสามารถจับพวกเขาได้ ก็จะสามารถรักษาให้หายขาดได้ แบบนี้ก็เท่ากับเพิ่มกำลังคนของเราด้วย”

ผู้อาวุโสสวีพูดด้วยรอยยิ้มว่า “สมแล้วที่เป็นศิษย์ชั้นสูงของเหล่าเฮ่อ พอคิดแบบนี้ ก็ดูเป็นเรื่องดีจริงๆ”

เฮ่อยวนกล่าวว่า “เป็นเช่นนี้จริงๆ”

ต่งจื่ออวี๋ดูทึ่มๆ ซื่อๆ แต่คำพูดที่เขาพูดเป็นบางครั้ง กลับมีเหตุผลอย่างไม่น่าเชื่อ นี่แหละคือสิ่งที่คนโบราณมักพูดถึงว่าคนฉลาดจริงๆ มักจะดูเหมือนคนโง่

คนที่อยู่ข้างๆ ก็ได้ยินคำพูดของต่งจื่ออวี๋ จากแต่เดิมที่รู้สึกหดหู่ใจ แต่จู่ๆ ก็เข้าใจทุกอย่างแจ่มแจ้ง