สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 185

อวิ๋นฉ่ายตกใจมาก

“พระสนม เสี่ยวหนานเฟิงเป็นอะไรเจ้าคะ?”

ยายหลี่ก็เสียสติไปชั่วขณะ

“นี่มันอะไรกัน เมื่อครู่ยังดีๆ อยู่เลย”

เสี่ยวหนานเฟิงร้องไห้โวยวายหนักขึ้น และดิ้นอยู่ในอ้อมแขนของ

อินชิงเสวียน

“ไม่ร้องนะ เด็กดี!”

อินชิงเสวียนปลอบเสี่ยวหนานเฟิงไปด้วย พลางมองตุ่มสีแดงบนตัวของเขาอย่างใจเย็น

นี่มันเรื่องอะไรกัน หรือว่าเย่ไห่ถังทำอะไรลงไป?

นางไม่ใช่สนมในวังหลัง แทบไม่จำเป็นต้องทำเรื่องแบบนี้ด้วยซ้ำ

เมื่อมองไปที่ใบหน้าเล็กๆ ที่มีอาการแดงขึ้นของเสี่ยวหนานเฟิง ในใจของอินชิงเสวียนก็ยิ่งรู้สึกตื่นตระหนกเล็กน้อย

“อวิ๋นฉ่าย เจ้ารีบไปแจ้งให้ทหารองครักษ์ที่เฝ้าหน้าประตู รีบให้พวกเขาไปตามหมอหลวง”

อวิ๋นฉ่ายตอบรับ และวิ่งไปยังด้านนอก

เสี่ยวหนานเฟิงร้องไห้มากขึ้นเรื่อยๆ ไม่รู้ว่าเขาเจ็บหรือคันกันแน่ แต่เพียงครู่เดียว ผิวหนังทุกส่วนบนร่างกายของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงและร้อนขึ้นมาก

“เหมือนลูกจะตัวร้อนขึ้น แบบนี้ควรทำอย่างไรดี?”

ยายหลี่สงสารเด็กน้อย น้ำตาค่อยๆ ไหลลงมา

อินชิงเสวียนเกิดความสับสนในใจ พูดตำหนิเสียงแข็ง “ร้องไห้แล้วจะได้ประโยชน์อะไร รีบช่วยกันคิดว่าใครโดนตัวเด็กบ้าง?”

ยายหลี่สะอื้นและพูดว่า “ไม่มีใครโดนเจ้าค่ะ มีเพียงข้าและอวิ๋นฉ่าย และมีเสี่ยวอานจื่อที่อุ้มเขา”

สามคนนี้ล้วนเป็นคนสนิทของอินชิงเสวียน แน่นอนว่าไม่มีทางทำร้ายเด็กได้ หรือว่าปัญหาอยู่ที่เสื้อผ้าเหล่านี้?

“ยายหลี่ รีบตรวจดูเสื้อผ้าเหล่านี้สิ”

ยายหลี่รีบหยิบเสื้อผ้าขึ้นมา พร้อมกับพลิกไปมา กลับสะบัดผงสีขาวละเอียดออกมา

“ดูตัวอื่นด้วย”

ยายหลี่หยิบเสื้อผ้าชิ้นเล็กตัวอื่นๆ ขึ้นมา นอกจากเสื้อผ้าที่ลู่จิ้งเสียนตัดเย็บขึ้นมา และชุดนั้นที่ซูฉ่ายเวยซื้อมา ตัวอื่นๆ ที่เหลือล้วนมีผงแปลกๆ อยู่ด้านใน

มีคนคิดจะทำร้ายเด็ก!