สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 206

เสวียนเจินไต้ซือหรี่ตาลงแล้วพูดว่า “ไทเฮาโปรดให้ระบุวันตกฟากของคนผู้นี้ด้วย”

ชุยไห่รีบยื่นม้วนไม้ไผ่พร้อมกับถุงผ้าใบใหญ่ที่เต็มไปด้วยทอง เงิน และเครื่องประดับมากมาย

“นี่เป็นเงินที่ข้าถวายให้กับหอสวดมนต์ หวังว่าไต้ซือจะไม่รังเกียจ”

เสวียนเจินเหลือบมองอย่างเฉยเมย จากนั้นรับม้วนไม้ไผ่ ซึ่งสิ่งที่บันทึกไว้ในนั้นคือวันประสูติของอินชิงเสวียน และรูปของนาง

เสวียนเจินไต้ซือมองดูอย่างพิจารณาสักพัก แล้วพูดว่า “คนผู้นี้มีโชคชะตาที่พิเศษ ดวงชะตามีความลึกลับจริงๆ”

หลังจากได้ยินดังนั้น ไทเฮาก็ไม่สามารถซ่อนความยินดีบนริมฝีปากได้

โน้มตัวเล็กน้อยแล้วพูดว่า “ไต้ซือคือผู้ที่ฮ่องเต้องค์ก่อนได้คัดเลือกไว้ มีหน้าที่ช่วยเหลือต้าโจว เรื่องในวังหลังก็อาจส่งผลกระทบต่อราชสำนักได้เช่นกัน ไต้ซืออย่าถือเป็นเรื่องไม่สำคัญเด็ดขาด”

เสวียนเจินไต้ซือสวดพระนามของพระพุทธเจ้า กล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่า “อาตมาย่อมตัดสินใจได้แล้ว หากไทเฮาไม่ได้มาฟังธรรม เช่นนั้นก็กรุณากลับไปก่อนเถิด!”

“ได้ เช่นนั้นข้าจะไม่รบกวนการบำเพ็ญเพียรของไต้ซือแล้ว”

ไทเฮาพนมมือคารวะเสวียนเจินไต้ซือ แล้วออกจากหอสวดมนต์...

สามวันต่อมา ก็เป็นวันประสูติของไทเฮา

ซึ่งวันนี้ก็ตรงกับวันเกิดครบรอบหนึ่งร้อยวันของเสี่ยวหนานเฟิงเช่นกัน

อินชิงเสวียนตื่นแต่เช้า แลกของบางอย่างมาไว้ให้เสี่ยวหนานเฟิงจับเสี่ยงทาย

ยายหลี่ต้องการส่งคนไปรายงานต่อฮ่องเต้ แต่อินชิงเสวียนห้ามไว้

เรื่องของอินสิงอวิ๋น ทำให้นางมองเห็นความน่ากลัวของความคิดคนในราชวงศ์ได้อย่างชัดเจน นางหัวไม่ดี ควรหลีกเลี่ยงไว้จะดีกว่า

ในช่วงสามวันที่ผ่านมายังไม่มีข่าวจากนอกวัง

นางไม่สามารถออกจากวังได้ ไม่ได้พบเย่จั้น และเย่จั้นก็ไม่ได้ส่งผู้ใดมาติดต่อนาง

ตอนนี้ตำหนักจินหวูถูกยกเลิกการห้ามไม่ให้คนเข้าแล้ว ใครจะเข้ามาก็ไม่ใช่เรื่องยาก แต่ไม่รู้ว่าเย่จั้นกำลังคิดอะไรอยู่ เขาไม่เคยส่งใครมาติดต่อกับนางเลย

โชคดีที่อินชิงเสวียนยังไม่รีบออกไปข้างนอกตอนนี้

แม้ว่าเย่จิ่งอวี้จะเป็นคนที่มีความคิดลึกล้ำ แต่เรื่องที่รับปากไว้ก็ทำได้ตามนั้น เรื่องการสืบสวนตระกูลอินอีกครั้งย่อมทำแน่อยู่แล้ว เพียงแต่ต้องรอเวลา

เป็นเพราะนางรู้จักเย่จิ่งอวี้ดี นางจึงไม่ได้ถามเขา

อินชิงเสวียนเอื้อมมือไปตบศีรษะอวิ๋นฉ่ายเบาๆ แล้วลุกขึ้นยืนพูดว่า “คงได้เวลาที่พวกเราจะไปแล้วกระมัง”

ยายหลี่พยักหน้า

“เพคะ วันนี้ขุนนางทุกคนจะไปแสดงความยินดี ไม่มีประชุมเช้า ขุนนางและเหล่าสนมน่าจะไปถึงแล้ว พระสนม ของขวัญแสดงความยินดีของเราล่ะเพคะ”

“เตรียมไว้แล้ว”

อินชิงเสวียนเดินเข้าไปในห้อง แล้วหยิบเค้กวันประสูติที่นางแลกไว้ก่อนหน้านี้ออกมา

“เอาไปสิ”

เมื่อมองดูลูกท้ออายุยืนและผู้เฒ่าดาวอายุยืนตัวใหญ่ที่เหมือนจริง ยายหลี่ก็อดประหลาดใจเสียมิได้

“นี่คือสิ่งใดหรือเพคะ ไยจึงงดงามปานนี้ พระสนมทำเองหรือ”

อินชิงเสวียนหัวเราะเบาๆ และพูดว่า “ถูกต้อง อวิ๋นฉ่าย อุ้มเสี่ยวหนานเฟิงด้วย เราไปกันเถอะ”

ของสิ่งนี้มีการเพิ่มส่วนผสมเป็นพิเศษ รับรองว่ายายแม่มดเฒ่ากินแล้วต้องทนไม่ไหวแน่นอน