สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 218

อินชิงเสวียนรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง ถามด้วยแววตาเป็นประกาย “ฝ่าบาทยอมมอบตัวปีศาจหลวงจีนนั่นให้หม่อมฉันจริงหรือเพคะ”

เมื่อเห็นท่าทางของนางดูมีชีวิตชีวา เย่จิ่งอวี้ก็ดูเหมือนจะได้ตัวเสี่ยวเสวียนจื่อผู้เฉลียวฉลาดซุกซนคนเดิมกลับคืนมา

เขาพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม นัยน์ตาเป็นประกายรักใคร่

“แน่นอน แต่เจ้าต้องมั่นใจว่าจะจัดการเขาให้อยู่หมัดให้ได้”

อินชิงเสวียนยิ้มอย่างภาคภูมิใจกล่าวว่า “นั่นไม่มีปัญหา หม่อมฉันจะทำให้เขาเผยรูปลักษณ์ที่แท้จริงออกมาอย่างแน่นอน”

เย่จิ่งอวี้คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “เช่นนั้นพรุ่งนี้ข้าจะเรียกรวมทุกคนในวังหลัง ให้ไปพร้อมกันที่หอสวดมนต์”

“พรุ่งนี้...” อินชิงเสวียนขมวดคิ้ว

เย่จิ่งอวี้เงยหน้าขึ้นมอง “มีอะไรรึ เจ้ามีความลำบากใจ?”

อินชิงเสวียนลังเลก่อนจะพูดว่า “ไม่มีความลำบากใจเพคะ หากต้องการให้เขาเผยรูปลักษณ์ที่แท้จริง ไม่ว่าจะอย่างไรหม่อมฉันก็ต้องไปพบเขาก่อน”

เย่จิ่งอวี้คลี่ยิ้มบางๆ การจับปีศาจนั้นเป็นเพียงฉากบังหน้าเรื่องไร้สาระจริงๆ ด้วย ยายเด็กนี่ต้องมีความคิดชั่วร้ายอีกแน่ๆ

“เจ้าอยากเจอเขายามใด”

อินชิงเสวียนกลอกตาครุ่นคิดแล้วบอกว่า “หากมีการประกาศให้ใต้หล้าได้รับรู้ในวันพรุ่งนี้ หม่อมฉันจะไปพบเขาช่วงเที่ยงคืนคืนนี้ หวังว่าฝ่าบาทจะอนุญาตให้ฉินเทียนและหลี่ชีตามหม่อมฉันไปด้วย”

เย่จิ่งอวี้พูดด้วยสีหน้าสัพยอก “เจ้าแข็งแกร่งนักไม่ใช่หรือ คนที่สามารถทุบตีคนปีศาจหลวงจีนหมดสติได้ ได้ยังต้องการคนติดตามอีกหรือ”

อินชิงเสวียนแก้ตัวทันที “นั่นเป็นเพราะเวลาที่คับขัน คนจะระเบิดศักยภาพออกมา ถ้าหม่อมฉันแข็งแกร่งขนาดนั้นจริง คงจะหนีออกมาได้นานแล้ว”

เมื่อคิดว่าตัวเองต้องอยู่ในมิติถึงสามวันแล้ว อินชิงเสวียนก็รู้สึกไม่พอใจอยู่มิวาย

บุรุษพึ่งพาไม่ได้จริงๆ ถ้านางตายในสามวันนี้ เกรงว่าคงจะปล่อยเลยไปตามเลยเป็นแน่

นางแอบกลอกตามองเย่จิ่งอวี้ แล้วพูดว่า “การมีคนติดตามย่อมปลอดภัยมากกว่า”

เย่จิ่งอวี้อยากเห็นว่านางทำให้เสวียนเจินเผยรูปลักษณ์ได้อย่างไร ดังนั้นเขาจึงพูดว่า “ข้าอนุญาต ตอนนี้หอสวดมนต์ถูกปิดล้อมแล้ว พวกเขาไม่กล้าแตะต้องเจ้า”

“ขอบพระทัยฝ่าบาท!”

อินชิงเสวียนคุกเข่าคำนับเย่จิ่งอวี้อยู่บนเตียง