สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 370

หลังจากทหารเปลวเพลิงแดงออกไปแล้ว องครักษ์เงาหลายนายก็ออกเดินทางจากวัง และมุ่งหน้าไปยังช่องผาแคบ

ผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาจากด้านนอก ใบหน้าสวมใส่หน้ากากของฟางรั่ว

นางกล่าวอวยพร และพูดขึ้นด้วยความเคารพ “ฝ่าบาท หม่อมฉันยังจำเป็นต้องออกนอกวังหรือไม่เพคะ?”

เย่จิ่งอวี้พูดขึ้น “ตอนนี้ยังไม่จำเป็น ใส่หน้ากากนี้ไว้ให้ดี ออกไปเถอะ”

“เพคะ”

ผู้หญิงโน้มตัวทูลลา ความคิดของเย่จิ่งอวี้เริ่มผันผวนอีกครั้ง

ในทางสติปัญญา เขาเชื่อมั่นใจตัวของอินชิงเสวียน ในทางความรู้สึกกลับอดคิดฟุ้งซ่านไม่ได้

ในขณะที่จิตใจสับสนวุ่นวาย คนที่ไม่สมควรตายดีอย่างเย่จิ่งเย่าก็เดินเข้ามาอีกแล้ว

เจ้านี่แทบไม่เคยดูอารมณ์ผู้อื่นก่อน ทันทีที่เข้าประตูมาก็พูดว่า “ไม่ทราบว่าฝ่าบาทจัดเตรียมทหารม้าให้กระหม่อมแล้วหรือไม่ ตอนนี้จิ้งอ๋องก็ออกไปแล้ว กระหม่อมจะได้เตรียมตัวออกเดินทาง”

เย่จิ่งอวี้รู้สึกรำคาญ แต่เมื่อนึกขึ้นได้ว่าอีกไม่นานเย่จิ่งเย่าก็จะไปอยู่กับเสด็จพ่อและเสด็จแม่ผู้เป็นที่รัก เขาก็ระงับไฟที่เกิดขึ้นมาลงไปในลำคอ

เขากระตุกยิ้มที่มุมปาก หัวเราะเบาๆ และพูดว่า “คืนนี้ทหารม้าจะถูกจัดเตรียมอย่างเรียบร้อย หากอันผิงอ๋องรีบเดินทาง พรุ่งนี้ตอนรุ่งสางก็ย่อมได้”

เย่จิ่งเย่าดีใจขึ้นมาในทันที ดูท่าทางป้ายละตายอาญาสิทธิ์ทั้งสามชิ้นจะมีประโยชน์มากเลยทีเดียว

“ดีมาก กระหม่อมขอกลับไปเก็บสัมภาระก่อน”

เย่จิ่งอวี้พยักหน้า พูดอย่างอมยิ้มว่า “เช่นนั้นขออวยพรให้ท่านอ๋องเดินทางปลอดภัย”

“ขอบพระทัยฝ่าบาท กระหม่อมขอทูลลา”

เย่จิ่งเย่าพูดจบก็เดินออกไปด้วยความรีบร้อน

เมื่อมองเงาหลังของเขา สายตาของเย่จิ่งอวี้ก็เผยความหยามเหยียดออกมา

ใช้สิ่งของของฮ่องเต้องค์ก่อนเพื่อออกคำสั่งกับเขา คิดได้อย่างไรกัน

คนไร้สมองอย่างเย่จิ่งเย่า มีชีวิตอยู่ก็เปลืองข้าวปลาอาหารเสียเปล่าๆ

นี่คือสิ่งที่ฮ่องเต้องค์ก่อนสอนเขาไว้ เชื่อว่าเขาอยู่ในยมโลก และได้พบกับลูกชายสุดที่รักอย่างเย่จิ่งเย่า จะต้องรู้สึกขอบคุณเขามากแน่นอน

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ มุมปากที่ยกขึ้นเล็กน้อยก็แฝงไปด้วยการเสียดสี

ทว่าเวลาเพียงแค่หนึ่งวันก็เกิดเรื่องมากมายขึ้นในราชสำนัก