สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 430

“ท่านอ๋อง!”

อินชิงเสวียนตะโกนเรียกด้วยความตกใจ

เย่จั้นกลับสู่สภาวะหมดสติอีกครั้ง

เมื่อเห็นริมฝีปากเริ่มเขียวเล็กน้อย อินชิงเสวียนก็ร้อนใจ

“นี่มันอะไรกัน ทำไมดูเหมือนอาการทรุดลงกว่าเดิม? ก้อนนั่นคืออะไร และจะเอาพวกมันออกมาได้อย่างไร?”

เย่จิ่งหลานไม่เคยเห็นสถานการณ์เช่นนี้มาก่อน เขาเองก็งุนงงเช่นกัน

“ข้าก็ไม่รู้ว่านี่คืออะไร ดูเหมือนเป็นสิ่งมีชีวิต แต่มันแยกออกจากกันได้ นี่มันน่าประหลาดเกินไปแล้ว”

หากไม่เห็นด้วยตาของตัวเอง เย่จิ่งหลานก็ไม่มีทางเชื่อว่าบนโลกนี้จะมีเรื่องอัศจรรย์พันลึกเช่นนี้ หากอยู่ในยุคสมัยปัจจุบัน พวกนักวิชาการเหล่านั้นจะต้องจับเย่จั้นไปทำการวิจัยอย่างแน่นอน

แต่ตอนนี้เย่จั้นเป็นถึงท่านอ๋อง หากเกิดเรื่องอะไรขึ้นมาจริงๆ เขาคงรับผิดชอบไม่ไหว

เขาหยิบคีมขึ้นมาแล้วสัมผัสไปที่กล้ามเนื้อหัวใจ แต่สิ่งนั้นเคลื่อนไหวรวดเร็วมาก และมันก็แทรกซึมเข้าไปจนหมด

เขาจึงส่ายหน้าอย่างอดไม่ได้

“นอกเสียจากผ่าตัดเปิดหัวใจของเย่จั้น แต่ว่าร่างกายเย่จั้นอ่อนแอมากเกินไป เกรงว่าจะรับการผ่าตัดระดับสูงขนาดนี้ไม่ไหว”

“เช่นนั้นจะทำอย่างไร?”

ผ่าตัดเปิดร่างคนถึงขนาดนี้แล้ว กลับตรวจหาอะไรไม่พบ ยิ่งกว่าหายนะในหายนะเสียอีก

“ตอนนี้ไม่มีวิธีอะไรเลย คงต้องเย็บแผลปิดก่อน ข้าจะทำตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจดูอีกครั้ง”

เย่จิ่งหลานลังเลเล็กน้อย ขมวดคิ้วและพูดว่า “ความเป็นไปได้มากที่สุดคือรักษาไม่ได้แล้ว หากว่าของสิ่งนั้นแทรกซึมเข้าไปทั้งหมด จำเป็นจะต้องเปลี่ยนหัวใจใหม่ แต่ข้ายังไม่เคยทำการผ่าตัดที่โหดขนาดนั้น จึงไม่กล้ารับประกันว่าจะสำเร็จมากน้อยแค่ไหน”

อินชิงเสวียนเหงื่อไหลพรูอย่างอดไม่ได้

นางทุ่มแทแรงกายมากขนาดนี้ กลับไม่สามารถช่วยชีวิตไว้ได้ มิหนำซ้ำยังทำให้เกิดเรื่องแย่กว่าเดิม นางจะอธิบายกับเย่จิ่งอวี้อย่างไร?

เย่จิ่งหลานก็หงุดหงิดไม่แพ้กัน เมื่อครู่ได้รับการแจ้งเตือนว่าการผ่าตัดล้มเหลว ไม่เพียงแต่ไม่ได้คะแนนสะสมสักคะแนนเดียว แต่ยังถูกหักคะแนนอีกไม่น้อย

ทว่าวัตถุสิ่งนี้แปลกประหลาดมากเสียทีเดียว มันคล้ายกับหยดน้ำ แทรกซึมเข้าร่างกายอย่างเงียบงัน ไม่มีใครรู้ว่าตอนนี้พวกมันยังอยู่ในหัวใจหรือไม่ หรือว่าโผล่ไปที่อื่นแล้ว จึงจำเป็นต้องทำการเจาะเลือด และตรวจดูว่าอวัยวะส่วนต่างๆ ของเย่จั้นเกิดการเปลี่ยนแปลงหรือไม่

หลังจากนั้นครึ่งชั่วยาม ผลลัพธ์ทั้งหมดก็ปรากฏออกมา ทุกสิ่งยังคงปกติเหมือนเดิม