สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 508

อินชิงเสวียนใช้พลังมิติ จูอวี้เหยียนก็ถูกกระแทกออกไปทันที ร่างของนางก็กระแทกโต๊ะอย่างแรง

ทันใดนั้นก็มีเสียงกระเบื้องเคลือบแตกกระจาย กาน้ำชาและชามกระเบื้องบนโต๊ะก็ร่วงลงพื้น แล้วจูอวี้เหยียนก็ล้มลงกับพื้นเสียงดังครืน เห็นด้วยตาเปล่าว่าแก้มของนางก็บวมขึ้นทันที

ทุกคนตกตะลึง ไม่มีใครคาดคิดว่าอินชิงเสวียนจะกล้าแสดงความเกรี้ยวกราดต่อหน้าฝ่าบาทเช่นนี้ และไม่มีมครคิดว่านางจะมีพละกำลังมากมายปานนี้

จูอวี้เหยียนได้รับการปรนนิบัติในเจียงวูอย่างดีมาโดยตลอด แม้แต่ราชาเผ่าก็ยังต้องยอมอ่อนข้อในนางสามส่วน ตั้งแต่นางมาถึงต้าโจว ก็ถูกควบคุมทุกอย่างจนเกือบจะระเบิดความโกรธออกมา

“ฝ่าบาท!”

นางกัดฟันกระตุ้นหนอนกู่ ซึ่งใบหน้างามเปื้อนน้ำตาดั่งดอกสาลี่ต้องหยาดฝน

เย่‍จิ่ง‍อวี้ขมวดคิ้วเล็กน้อย

“เสวียน‍เอ๋อร์”

อินชิงเสวียนพูดเรียบๆ “ทำไม หรือว่าหม่อมฉันจะสั่งสอนบ่าวรับใช้ไม่ได้หรือเพคะ”

เมื่อมองดูใบหน้าที่บวมแดงครึ่งหน้าของจูอวี้เหยียน เย่‍จิ่ง‍อวี้ก็พูดว่า “ไม่ใช่ว่าทำไม่ได้ เพียงแต่เสวียน‍เอ๋อร์ลงมือรุนแรงไปหน่อย”

จูอวี้เหยียนคว้าชายเสื้อของเย่‍จิ่ง‍อวี้ทันที พูดด้วยความคับข้องใจอย่างยิ่ง “ฝ่าบาท แม้ว่าหม่อมฉันจะมาจากเผ่าชายแดน แต่ก็มาเพื่อเป็นตัวแทนของเจียงวูด้วย เดิมทีต้องการทำหน้าที่ให้สำเร็จและรับใช้ฝ่าบาทให้ดี แต่กลับถูกกุ้ยเฟยทำร้ายซ้ำแล้วซ้ำเล่า ฝ่าบาทโปรดให้คว่ทเป็นธรรมกับหม่อมฉันด้วยเพคะ”

อินชิงเสวียนมองจูอวี้เหยียนตั้งแต่ศีรษะจนถึงปลายเท้าอย่างเหยียดหยาม

“เจียงวูเป็นเพียงชนเผ่าเล็กๆ ที่ไม่มีชื่อเสียง ต้าโจวยุติสงครามกับพวกเจ้า ก็นับว่าไว้หน้าพวกเจ้ามากแล้ว ยังกล้าพูดถึงหน้าที่ความรับผิดชอบต่อหน้าข้าอีก จูอวี้เหยียนเจ้าก็เป็นถึงราชครู ยังกล้าพูดเรื่องไร้สาระเช่นนี้ออกมาได้ ไม่น่าแปลกใจเลยที่เจียงวูแพ้ราบคาบเช่นนี้”

สีหน้าของจูอวี้เหยียนเปลี่ยนไปทันที

“ท่านพูดเหลวไหลอะไร หม่อมฉันชื่อเหยียนหง ไม่ใช่ราชครูของเจียงวู”

จูอวี้เหยียนโกรธจัดจนแทบบ้า ดวงตาแทบจะลุกเป็นไฟ

“พวกเจ้าออกไปให้หมด”

ฟางรั่วเม้มริมฝีปาก แล้วโบกมือให้สาวใช้อีกสี่คน

หลังจากทั้งหมดออกไป จูอวี้เหยียนก็หยิบหนอนกู่หลายตัวออกมาจากอกเสื้อ วางไว้ในมือ แล้วปล่อยให้พวกมันดูดเลือดของนาง

ความเจ็บปวดจากฝ่ามือเสียดแทงไปถึงหัวใจ สีหน้าของจูอวี้เหยียนเต็มไปด้วยความเจ็บปวด แต่กลับรู้สึกตื่นเต้นอย่างประหลาด

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง หนอนกู่เหล่านั้นก็ดูดเลือดจนอิ่ม ลำตัวเปลี่ยนเป็นสีแดง จูอวี้เหยียนก็กำไว้ในฝ่ามือ แล้วโยนพวกมันลงในกระถางธูปตรงหน้านาง ครู่ต่อมาก็ได้ยินเสียงฟู่ แล้วหนอนกู่ก็กลายเป็นควันดำ และลอยเข้าจมูกของจูอวี้เหยียน

นางยิ้มเยาะและพูดว่า “อินชิงเสวียน เจ้าทำกับข้าเช่นนี้ ข้าก็จะเอาชีวิตพี่ใหญ่เจ้าก่อน!”