สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 511

“เจ้าไม่ต้องห่วง พวกเราจะไม่ทำร้ายเจ้า”

กระแสเสียงอันทรงพลังดังมาจากด้านหลังอินชิงเสวียน ซึ่งก็คืออินจ้งผู้ที่ปลอมตัวเป็นองครักษ์

จูอวี้เหยียนมองดูเขา รู้สึกว่าชายชราผู้นี้มีเค้าโครงคล้ายกับอินสิงอวิ๋นอยู่หลายส่วน นางจึงคาดเดาตัวตนของเขาได้เกือบจะในทันที

“ท่านก็คืออินจ้ง?”

อินจ้งพยักหน้า

“คุณหนูจู ข้า...ขอคุยกับเจ้าตามลำพังได้หรือไม่”

ดวงตาของจูอวี้เหยียนหันไปมองใบหน้าของอินจ้ง จากนั้นนางก็หัวเราะเบาๆ

“ได้สิ เช่นนั้นก็ให้นางออกไป”

อินจ้งหันไปมองอินชิงเสวียน

“ชิงเสวียน...”

อินชิงเสวียนกลับมองไปที่จูอวี้เหยียน

กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ทางที่ดีเจ้าอย่าคิดเล่นลูกไม้ ถ้าเจ้ากล้าทำอะไรท่านพ่อของข้า แม้ข้าต้องกลายเป็นหยกที่แตกละเอียด ก็ไม่ยอมปล่อยให้เจ้ามีชีวิตแน่”

จูอวี้เหยียนแค่นเสียงหึขึ้นจมูก

“ในเมื่อเจ้าไม่เชื่อ เช่นนั้นเราก็ไม่จำเป็นต้องคุยกันตามลำพัง พวกเจ้าไปเถอะ ไม่เช่นนั้นข้าจะให้คนไปแจ้งฝ่าบาท แม้ว่าท่านจะเป็นขุนนางอาวุโส แต่ความผิดฐานบุกรุกวังหลังโดยพลการเกรงว่าท่านจะรับไม่ไหว”

“ไม่จำเป็นต้องพูดพล่ามคำเหล่านี้ ทางด้านฝ่าบาท ข้าจะอธิบายให้ฟังเอง ข้าแค่อยากให้เจ้ารู้ ว่าไม่ว่าเจ้าจะมีสถานะอะไรในเจียงวู แต่ในวังหลังของต้าโจว เจ้าเป็นเพียงมดปลวกที่สามารถบดขยี้ให้ตายได้ทุกเมื่อ”

หลังจากที่อินชิงเสวียนพูดจบ นางก็ออกไปโดยไม่หันกลับมามอง

จูอวี้เหยียนขบกรามอย่างอดไม่ได้

ถ้าไม่ทำให้อินชิงเสวียนหญิงสารเลวคนนี้ได้รับความทุกข์ทรมานแสนสาหัสร้อยเท่าพันเท่า จะบรรเทาความเกลียดชังในใจนางได้อย่างไร

นางต้องทำให้เย่‍จิ่ง‍อวี้ยอมจำนนต่อนางอย่างสมบูรณ์ จากนั้นค่อยๆ สังหารตระกูลอินทั้งตระกูล

แล้วจึงมองไปยังอินจ้งที่ยืนอยู่ข้างๆ มุมปากของจูอวี้เหยียนก็ยกขึ้นเล็กน้อย