สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 737

ชาวตงหลิวบูชาพระอาทิตย์ ดังนั้นหวังซุ่นจึงดีใจมากที่ได้ยินเย่จิ่งหลานเปรียบเทียบตัวเองกับดวงอาทิตย์

“ได้ ข้าเชื่อท่านอ๋อง”

เย่จิ่งหลานกล่าวเสริมว่า “เรื่องนี้ห้ามบอกกับเย่จิ่งอวี้และอินชิงเสวียนเช่นกัน”

หวังซุ่นตอบรับว่า “ท่านอ๋องไม่ต้องห่วง ข้ารับรองถึงตีให้ตายก็ไม่พูด”

ขณะที่พวกเขากำลังคุยกัน ทั้งหมดก็มาถึงหอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์แล้ว อินชิงเสวียนกำลังอุ้มเสี่ยวหนานเฟิงและพูดคุยกับเซี่ยวอิ๋นหวน เมื่อเห็นเย่จิ่งหลาน ก็ถามทันทีว่า “เจ้าไปไหนมารึ”

หวังซุ่นพยักหน้าโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ข้าน้อยกับท่านอ๋องไปทะเลมา นี่ยังจับได้ปูตัวใหญ่มาเยอะขนาดนี้ คืนนี้เราจะได้กินกัน”

อินชิงเสวียนจ้องมองเขาแล้วพูดว่า “เจ้ารู้จักแต่กิน ไม่กลัวที่จะเจอคนไม่ดีหรือ”

เย่จิ่งหลานหัวเราะแหะๆ และพูดว่า “อากาศแจ่มใสแบบนี้ จะมีคนเลวที่ไหนเยอะแยะ ยังมียอดฝีมือติดตามไปด้วยสองคน ไม่เป็นไรหรอก”

หลังจากพูดจบก็มองไปที่หวนไท่เฟย ครั้นเห็นสีหน้าของนางดูดี ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจกับประสิทธิภาพของน้ำพุวิญญาณ

มีของเช่นนี้อยู่ ไม่ว่าจะเป็นหมอเทวดาหนิง ผู้อาวุโสสวีก็ต้องหลีกทางให้ น่าเสียดายที่ตัวเองดื่มมานาน ทั้งอาบทั้งแช่ทุกคืน แต่ยังไม่มีกำลังภายในอะไรเลย...

ขณะที่เย่จิ่งหลานกำลังอิจฉา ก็ได้ยินอินชิงเสวียนพูดว่า “ข้ามีเรื่องจะคุยกับเจ้า มานี่หน่อยสิ”

อินชิงเสวียนส่งเสี่ยวหนานเฟิงให้หวนไท่เฟย จากนั้นจึงเข้าไปในห้องของเย่จิ่งหลาน

เมื่อมองดูใบหน้าเล็กๆ ที่จริงจังนั้น จู่ๆ เย่จิ่งหลานก็รู้สึกขนลุกซู่ ทันทีที่เข้าไปในห้องก็ถามว่า “เรื่องอะไรรึ”

อินชิงเสวียนปิดประตู ทำให้เย่จิ่งหลานรู้สึกกังวลมากขึ้น

“เกิดอะไรขึ้น เจ้ารีบบอกมาเร็ว”

“เรื่องหวนไท่เฟยเจ้าคงรู้ทุกอย่างแล้ว ฉุยอวี้โบ้ยความผิดทั้งหมดให้จูอวี้เหยียน ดังนั้นข้าคิดจะใช้หวังซุ่นไปจัดการกับฉุยอวี้”

หลังจากได้ยินคำพูดของอินชิงเสวียนแล้ว เย่จิ่งหลานก็เข้าใจทันที