“มาแล้ว”
หวังซุ่นขานตอบ แล้ววิ่งกระดิกหางเข้ามา
“ท่านอ๋องน้อยเรียกข้าน้อยมามีอะไรหรือ”
หวังซุ่นได้ยิ้มประจบประแจงอันเป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง
เย่จิ่งหลานปิดประตู ดึงเขาเข้าไปในห้องด้านใน
“ข้ามีภารกิจมอบหมายให้เจ้าทำ ถ้าเจ้าทำได้ดี ข้าจะตอบแทนเจ้าด้วยบุหรี่ชั้นดีสิบกล่องเลย”
ในช่วงเวลานี้ หวังซุ่นถูกเย่จิ่งหลานสอนจนติดบุหรี่แล้ว ทุกครั้งที่เย่จิ่งหลานสูบบุหรี่ เขาจะนั่งยองๆ รออยู่ข้างหลัง
ถ้าเย่จิ่งหลานอารมณ์ดีก็จะให้เขาสักมวนหนึ่ง แต่ถ้าอารมณ์ไม่ได้ก็จะให้แค่ก้นบุหรี่ แต่เจ้านี่กลับไม่รังเกียจ แค่ได้สูบก็พอใจแล้ว แต่กระนั้นก็สูบไม่หนำใจ พอได้เย่จิ่งหลานบอกว่าจะให้บุหรี่เขาได้มากมาย เขาก็ฉีกยิ้มกว้างจนใบหู
“ไม่มีปัญหา ท่านอ๋องน้อยเชิญสั่งมาได้เลย ตราบใดที่ข้าน้อยทำได้ รับรองว่าต่อให้บุกน้ำลุยไฟก็ไม่หวั่น”
เย่จิ่งหลานพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ กล่าวว่า “เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องยาก เจ้าสวมหน้ากากไปพบกับฉุยอวี้ จากนั้นเราจะหาจังหวะไปจับคนสมคบคิดกับศัตรู ยังสามารถใช้โอกาสนี้พาเจ้าเข้าไปในมิติ สร้างภาพลวงตาว่าเจ้ากำลังใช้ทักษะการหลบหนี จากนั้นเจ้าก็สามารถถอดหน้ากาก แล้วกลับมาเป็นตัวเองเหมือนเดิม”
เย่จิ่งหลานนั่งไขว่ห้าง พ่นควันออกมาอย่างสบายๆ แล้วพูดว่า “เรื่องความปลอดภัย เจ้าไม่ต้องกังวล ฮ่องเต้และกุ้ยเฟยจะรับผิดชอบปกป้องเจ้าเอง”
การทำหน้ากากผิวหนังมนุษย์เป็นทักษะพิเศษของหวังซุ่น นี่ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเขาเลย และฉุยอวี้คนนี้เขาก็ไม่ชอบขี้หน้า จึงตอบตกลงทันที
“ข้าน้อยมีหน้ากากสองอันพอดี สามารถใช้ได้ ไม่ทราบว่าท่านอ๋องน้อยจะลงมือเมื่อใด”
เย่จิ่งหลานกล่าวว่า “เรื่องนี้ข้าจะถามอินชิงเสวียนอีกครั้ง เจ้าแค่ต้องเตรียมใจไว้ก่อน”
หวังซุ่นทำหน้าด้านพูดว่า “ท่านอ๋องน้อยให้บุหรี่ก่อนสักกล่องได้หรือไม่ ถือเป็นค่ามัดจำ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์
ยังอัพไม่จบเลย หลายเรื่องเลย อัพมาครึ่งทางแล้วทำไมหยุดอัพดื้อๆค่ะ...
จะอัพเมื่อไหร่คะ...
มาต่อเร็วๆนะแอด...
หยุดอีกแล้ว...
กระหม่อม หม่อมฉัน สลับมั่วไปหมด...
มาอ่านต่อกันเร็วๆ แอดกลับมาอัพต่อแล้ว ขอบคุณค่ะ...
สนุกมาก น่าติดตามมาก เขียนและแปลได้ดีจริงๆ ดีใจที่กลับมาลงต่อ อัพเดตเรื่อยๆ วันละหลายๆ ตอน นะคะ...
หยุดชะงักลงตรงบทนี้ ต่อหรือพอเพียงแค่นี้😁...
หยุดแค่นี้หรือไปต่อ😁...
อัพต่อรออยู่ค่ะ...