สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 794

เมื่อกลับไปที่หอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์ อินชิงเสวียนก็ไปพบเจ้าสำนักเซี่ยว

พูดอย่างนอบน้อม “ผู้เยาว์มีเรื่องจะปรึกษากับท่านตาเจ้าค่ะ”

เจ้าสำนักเซี่ยวพูดด้วยรอยยิ้ม “ทุกคนต่างก็เป็นคนในครอบครัว มีอะไรจะพูด ก็พูดมาได้เลย”

“เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้มีคนนึกถึงแต่เรื่องนี้ ผู้เยาว์ไม่กล้าที่จะเอาน้ำพุวิญญาณออกมามากเกินไป แต่การทำให้ฝนน้ำพุวิญญาณตก ก็สามารถทำได้เจ้าค่ะ วันนั้นท่านตาและท่านแม่อาบน้ำพุวิญญาณ จึงเร่งให้การบาดเจ็บกลับมาเป็นปกติเร็วขึ้น หากลูกศิษย์ทุกคนโดนน้ำฝน ก็อาจได้รับผลเช่นเดียวกัน”

หลังจากได้ยินคำพูดของอินชิงเสวียนแล้ว เจ้าสำนักเซี่ยวก็นั่งตัวตรงทันที

“สามารถใช้น้ำพุวิญญาณทำให้เกิดฝนได้จริงหรือ?”

นี่ของวิเศษอะไรกัน ถึงได้ขัดกฎธรรมชาติเช่นนี้!

อินชิงเสวียนพยักหน้า

“เรื่องนั้นไม่ใช่ปัญหาเจ้าค่ะ แต่เราต้องแน่ใจว่าศิษย์ทุกคนต้องโดนฝน เกรงว่าจะทำได้ยาก”

นอกจากเหล่าศิษย์ลาดตระเวนแล้ว ก็ไม่มีใครที่จะวิ่งไปตากฝน

เจ้าสำนักเซี่ยวครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องยาก สามารถอ้างเรื่องมาสักอย่าง เรียกศิษย์ทั้งหมดไปหารือกลางเมือง พวกเขาไม่กล้าหลบไปไหนอยู่แล้ว”

อินชิงเสวียนพูดอย่างเร่งรีบ “ถ้างั้นเรื่องนี้ต้องรบกวนท่านตาแล้ว”

จู่ๆ เจ้าสำนักเซี่ยวก็ถามอีกครั้ง “ที่เจ้าทำเรื่องนั้น ต้องจ่ายไปเป็นมูลค่าเท่าไหร่หรือ”

สิ่งที่ขัดกฎธรรมชาติมากเกินไป มักไม่ใช่ได้มาง่ายๆ เจ้าสำนักเซี่ยวอดไม่ได้ที่จะกังวล

อินชิงเสวียนรู้สึกอบอุ่นในใจ พูดด้วยรอยยิ้ม “ไม่มีมูลค่าอะไรหรอกเจ้าค่ะ ท่านตาไม่ต้องกังวล”

เจ้าสำนักเซี่ยวพยักหน้าพลางกล่าวว่า “ดีแล้ว พรุ่งนี้ข้าจะไปหาเฮ่ออวิ๋นทงและคนอื่นๆ”

“เจ้าค่ะ เช่นนั้นผู้เยาว์ขอตัวก่อน”

คืนนั้น อินชิงเสวียนนำเย่จิ่งอวี้เข้าสู่มิติอีกครั้ง

หลังจากการตกตะกอนเป็นเวลาสองวัน สีหน้าของเย่จิ่งอวี้ก็เริ่มสงบนิ่งขึ้น อุปนิสัยทั้งหมดก็แตกต่างออกไปเล็กน้อย

สายตาที่แสดงออกมาก็สงบลงอย่างสมบูรณ์ นิสัยที่อ่อนโยนจากภายในสู่ภายนอก ทำให้คนทั้งคนเหมือนหยกอุ่นที่ใสและเรียบง่าย สงบและข่มอารมณ์ได้

อินชิงเสวียนนั่งดูอยู่ข้างๆ รู้สึกพอใจมาก

ได้ยินเจ้าสำนักเซี่ยวพูดว่า ฝังโลหิตก็นับเป็นปีศาจในใจชนิดหนึ่ง โรคใจยังต้องใช้ยาใจรักษา หากสามารถควบคุมจิตใจของตัวเองได้ อีกฝ่ายก็ไม่มีโอกาสให้ใช้ประโยชน์ได้

หวังว่าเย่จิ่งอวี้จะสามารถรอดจากวิกฤตินี้ได้อย่างปลอดภัย ยังหวังว่าเรือลำใหญ่ของนางจะสามารถสร้างได้สำเร็จ ให้สงครามในเป่ยไห่จะยุติลงโดยเร็ว ชาวบ้านจะได้กลับบ้านของตนได้