ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 83

หลังจากควันจางลง ชายคนนั้นก็ตื่นขึ้นและมองสถานการณ์ตรงหน้าด้วยความฉงนสงสัย "นี่มันเกิดอะไรขึ้น?"

"กลับไปที่ห้องของเจ้าซะ จงอยู่แต่ในนั้น คืนนี้อย่าได้ออกมาข้างนอกอีก" หลังจากที่ลั่วชิงยวนพูดจบนางก็ลุกขึ้นแล้วจากมา

วิญญาณร้ายที่ถูกปล่อยออกมาจากอาคมชุมนุมปีศาจนี้มีพลังมหาศาล จนทำให้จิตใจผู้คนสับสนและทำให้พวกเขาเสียสติคลุ้มคลั่งราวกับถูกผีสิง

แต่เมื่อนางมองลงไปในบ่อน้ำ นางก็ไม่คิดว่า เรื่องราวจะวุ่นวายได้ถึงขนาดนี้แม้ว่าพลังงานอันชั่วร้ายนั้นจะแข็งแกร่งไม่น้อยก็ตาม

เป็นไปได้ไหมว่า… สิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนี้มีสาเหตุมาจากสิ่งอื่น?

ที่ลานกว้างเกิดเสียงดังอึกทึกขึ้นหลังจากที่ลั่วชิงยวนจากไป ทั่วทั้งลานเต็มไปด้วยความสับสนวุ่นวาย

ไม่เพียงแต่คนรับใช้เท่านั้นที่เสียสติ แต่องครักษ์ที่เข้ามาจับกุมคนพวกนั้นก็คลุ้มคลั่งตามไปด้วย พ่อครัวคนหนึ่งใช้มีดทำครัวเป็นอาวุธทำร้ายคนไปทั่วจนทำให้มีผู้ได้รับบาดเจ็บหลายต่อหลายคน กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งไปทั่วบริเวณ

ประตูทางเข้าตำหนักถูกคนกลุ่มหนึ่งปิดตายเอาไว้ พวกเขาไม่กล้าเปิดมันออกไป

และเซียวชูก็ง่วนอยู่กับการควบคุมผู้คนที่คุลุ้มคลั่งอยู่ที่เรือนชั้นในของตำหนักจึงไม่อาจมาดูแลสถานการณ์บริเวณนี้ได้

ลั่วชิงยวนก้มลงมองผ่านรอยแยกของประตูเพื่อสังเกตสถานการณ์ภายใน ผู้คนมากมายกระจัดกระจายการไปซ่อนตัวตามมุมต่างๆ รวมไปถึงแม่บ้านเติ้งด้วย

และพ่อครัวที่ถือมีดทำครัวอยู่ในมือก็ยังถือมีดทำครัวไล่ฟันคนอื่น ๆ อย่างดุเดือด เขาเกือบจะไปถึงบริเวณที่แม่บ้านเติ้งซ่อนอยู่รอมร่อ

“เปิดประตูให้ข้าเข้าไป”

เหล่าคนรับใช้ต่างตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก “พระชายา ในนั้นมีคนถือมีดทำครัวกำลังคุลุ้มคลั่งอยู่ ท่านจะเข้าไปหาความตายหรือพ่ะย่ะค่ะ?”

“ในเรือนนั้นยังมีคนอยู่ ไม่คิดจะไปช่วยพวกเขาเลยรึ? เปิดประตูเดี๋ยวนี้!” ลั่วชิงยวนตั้งใจแน่วแน่

ทันใดนั้นก็มีเสียงกรีดร้องออกมาจากข้างใน เหล่าคนที่คลุ้มคลั่งจับคนรับใช้ที่ซ่อนตัวอยู่หลังพุ่มไม่ได้ จึงกระโดดเข้าไปตะครุบคนรับใช้ตรึงไว้ที่พื้น เสียงกรีดร้องดังขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า