ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 84

สาวใช้กระซิบกระซาบกันแล้วกลับห้องของตนไป

เมื่อแม่บ้านเติ้งได้ยินคำพูดเหล่านี้ นางก็อดมิได้ที่จะรู้สึกปลื้มปีติ ในที่สุดคนเหล่านี้ก็มีมุมมองที่ต่างออกไปต่อพระชายาเสียที

แม่บ้านเติ้งและจือเฉาต่างกลับไปยังห้องพักของตัวเองด้วยเช่นกัน

เซียวชูรีบวิ่งออกมาหลังจากรู้ว่า ลั่วชิงยวนปราบพวกที่คลุ้มคลั่งเหล่านั้นได้แล้ว เขาได้แต่ตกใจจนพูดไม่ออก

ลั่วชิงยวนเป็นฝ่ายที่ทำลายความเงียบขึ้นก่อน "เจ้าจับคนพวกนั้นได้กี่คน?"

“นี่พ่ะย่ะค่ะ” เซียวชูให้คนพาคนที่กำลังคลุ้มคลั่งสองสามคนเข้ามาทันที

ลั่วชิงยวนอดทนต่อความเจ็บปวดและวาดอักขระเวทย์ด้วยเลือดของตน ก่อนขับไล่วิญญาณชั่วร้ายออกไปอย่างสมบูรณ์ เซียวชูตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง สิ่งที่ทำให้เขาตกใจยิ่งกว่านั้นคือ คนที่ไม่ได้สติพวกนั้นตื่นขึ้นมาเป็นปกติได้ในทันที

ตอนที่พวกเขาฟื้นคืนสติกลับมาได้ ลั่วชิงยวนก็เอ่ยขึ้นอีกครั้ง "ข้าเกรงว่า ยังมีคนที่คลุ้มคลั่งอยู่อีกมากในตำหนักอีก เราจำเป็นต้องหาพวกเขาให้พบ แล้วยิ่งปล่อยให้พวกเขาออกไปจากตำหนักนี้ไม่ได้อย่างเด็ดขาด ไม่อย่างนั้น หากเรื่องวุ่นวายนี้บานปลายออกไปนอกตำหนักแล้วล่ะก็ มันจะสร้างปัญหาใหญ่หลวงให้เรา!"

“ให้ทุกคนที่ฟื้นคืนสติแล้วไปเฝ้าประตูหลักและประตูหลังของตำหนักเอาไว้”

เซียวชูตกตะลึง ไม่นึกเลยว่า พระชายาจะมีความคิดความอ่านที่รอบคอบได้เพียงนี้ เขาทำการจัดเตรียมกำลังคนตามที่นางสั่งทันที

หลังจากนั้นลั่วชิงยวนก็นำเซียวชูและคนอื่น ๆ ออกไปค้นหาจนทั่วทั้งตำหนัก หลังจากจากตรากตรำอยู่หลายชั่วยาม ในที่สุดพวกเขาก็สามารถกำจัดวิญญาณชั่วร้ายเหล่านั้นลงได้

ตำหนักกลับสู่ความสงบสุขอีกครั้ง

ลั่วชิงยวนมีใบหน้าซีดเผือดและอ่อนแอเป็นอย่างมาก เนื่องจากนางต้องใช้เลือดจากบาดแผลของตัวเองอยู่ตลอดเวลา ทั้งยังไม่ได้ทำแผลอย่างเหมาะสมอีกด้วย

เดิมทีเซียวชูต้องการให้นางกลับไปพักผ่อน แต่ลั่วชิงยวนชิงพูดขึ้นก่อนว่า "หลังจากนี้ ข้าจะเขียนเทียบโอสถให้ทุกคนดื่มกินกันในคืนนี้ และขอให้ทุกคนวางใจให้ข้าจัดโอสถให้ด้วย!"

“ให้กินโอสถหรือพ่ะย่ะค่ะ โอสถอะไรหรือ?”

"โอสถเอาไว้ไล่ผีไงเล่า!"

เซียวชูไม่ได้ถามคำถามอะไรออกมาอีก เขาตกลงในทันที สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ ถือว่าเลวร้ายมากจริง ๆ !

หลังจากที่ลั่วชิงยวนเขียนเทียบโอสถเสร็จแล้ว นางก็ยื่นมันให้เซียวชู เซียวชูจึงจัดหาคนมาปรุงโอสถและตรวจดูมันด้วยตัวเองอีกด้วย