“จึงได้ช่วยให้เรารอดพ้นจากความตายหนีรอดออกมาได้”
“พี่หญิงได้รับบาดเจ็บเพราะข้า มีไข้สูงติดต่อกันหลายวันจนเกือบเสียชีวิต แต่ขณะที่พี่หญิงหมดสติก็เอ่ยสั่งเสียอย่างหนักแน่น มิให้หมอแจ้งความจริงแก่เสด็จพ่อและเสด็จแม่”
“สาเหตุพี่หญิงได้รับบาดเจ็บจึงถูกปกปิดไว้”
“เพื่อช่วยให้ข้ารอดพ้นจากการลงโทษ”
“ภายหลังที่พี่หญิงสิ้นชีพ ข้าเกือบจะตามไปด้วยแล้ว”
“เสด็จพ่อบอกข้าว่า มีนักบวชผู้ทรงฤทธิ์สามารถช่วยพี่หญิงให้ฟื้นคืนชีพได้”
“ดังนั้นจึงมีหล่างชิ่นมา”
“เสด็จพ่อกล่าวว่า นางคือพี่หญิงที่ฟื้นคืนชีพแล้ว เพียงแต่สูญเสียความทรงจำในวัยเยาว์ไป ข้าจึงเชื่อ”
“ถึงแม้ว่านิสัยของนางจะเปลี่ยนไป แต่ข้าก็ยังพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะชดเชยและทำดีกับนาง”
“อาจเป็นเพราะข้าหลอกตัวเองเพื่อลดความรู้สึกผิดในใจของตัวข้าเองมาโดยตลอด”
น้ำเสียงของหล่างมู่หนักอึ้ง
เมื่อลั่วชิงยวนได้ฟังจบก็รู้สึกตกตะลึงในใจ
ดังนั้นหล่างชิ่นจึงมิใช่ลูกสาวแท้ ๆ ของราชาเผ่านอกด่าน การปรากฏตัวของนางเป็นเพียงการหลอกลวงของราชาเผ่านอกด่าน เพื่อเป็นกำลังใจให้หล่างมู่มีชีวิตอยู่ต่อไป
จึงมิน่าแปลกใจที่หล่างมู่ไร้ซึ่งความทะเยอทะยาน มิได้คิดที่จะแย่งชิงบัลลังก์กับหล่างชิ่นเลย
ลั่วชิงยวนถามด้วยความสงสัย “เช่นนั้นการสิ้นชีพของหยวนหนิงก็ต้องมีความเกี่ยวข้องกับการที่นางตัดเนื้อตัวเองใช่หรือไม่?”
หล่างมู่พยักหน้า “เนื่องจากปกปิดเรื่องนี้ไว้ บาดแผลของนางจึงมิได้รับการรักษาอย่างดี”
“ภายหลังนางป่วยเพราะพิษบาดแผล ทำให้บาดแผลกำเริบ เมื่อได้รับการช่วยเหลือก็สายเกินไปแล้ว”
เมื่อได้ฟังเช่นนั้น ลั่วชิงยวนก็ตกใจ
“แล้วเหตุใดต้องปกปิดด้วย?”
หล่างมู่ตอบ “ในวันที่พี่หญิงเกิด ท้องฟ้ามีลางบอกเหตุ นางได้รับการยกย่องจากผู้คนในเผ่าว่าเป็นเทพธิดา เป็นผู้สืบทอดบัลลังก์ที่ดีที่สุดอย่างมิต้องสงสัย”
“เผ่าให้ความสำคัญแก่นางมากกว่าข้ามาก”
“หากนางได้รับบาดเจ็บเพราะข้า ข้าอาจถูกประหารชีวิตได้”
“แต่หลังจากพี่หญิงสิ้นชีพ ข้ากลับยินดีที่จะถูกประหารชีวิต”
เมื่อได้ฟังจบ ลั่วชิงยวนก็รู้สึกอึดอัดใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...
คิดถึงอาเหลาอ่ะ... หายไปไหน2วันแล้วนะ...
สนุกมากค่ะ เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อ ดำเนินเรื่องดี เป็นเรื่องแรกที่อ่านทุกตอนเลยค่ะ...