ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1043

“อืม”

“แล้วท่านอ๋องจะปล่อยให้ตระกูลเหยียนสังหารพระชายาหรือพ่ะย่ะค่ะ?”

ฟู่เฉินหวนกล่าวอย่างใจเย็น “นางจะมิตายหรอก”

นางถือตราประทับมังกร จะตายได้อย่างไร

ทว่าครานี้ตระกูลเหยียนควรกลัวเสียแล้ว

เพียงแต่ไทเฮาคงจะใช้ลั่วเยวี่ยอิงมาข่มขู่อีกครั้งแน่นอน

......

ลั่วชิงยวนถูกนำตัวไปยังจวนอัครเสนาบดี

ข้าราชบริพารต่างมารวมตัวกัน

ลั่วชิงยวนทำความเคารพ แล้วเสียงที่แข็งกร้าวก็ดังขึ้น

“ลั่วชิงยวน เจ้ากบฏด้วยการสมรู้ร่วมคิดกับเผ่านอกด่านเพื่อโจมตีเมืองผิงหนิง เจ้ารับสารภาพหรือไม่!”

มหาราชาจารย์เหยียนถามด้วยท่าทางเย่อหยิ่งและน้ำเสียงเข้มงวด

ลั่วชิงยวนแสดงสีหน้าสงบ ตอบโดยมิลังเล “มิรับสารภาพ”

“ดูเหมือนว่าเจ้าจะมิยอมพูด ทางการได้รวบรวมหลักฐานที่เจ้าสมรู้ร่วมคิดกับเผ่านอกด่านแล้ว เช่นนั้นก็ต้องถูกจองจำไว้ในคุก และรอประหารชีวิตในวันข้างหน้า!”

มหาราชาจารย์เหยียนกล่าวอย่างใจเย็น

ลั่วชิงยวนหนีกลับไปตำหนักอ๋องแล้ว หากฟู่เฉินหวนจะปกป้องนางก็จะมิปล่อยให้นางถูกจับกุมไปจากตำหนักอ๋อง

แต่หากฟู่เฉินหวนมิปกป้องลั่วชิงยวนแล้ว ลั่วชิงยวนก็ต้องตายอย่างแน่นอน

แม่ทัพใหญ่ฉินมิพอใจ “ถึงแม้ว่าลั่วชิงยวนจะมีความผิด ก็ควรเป็นฝ่าบาทที่ออกคำสั่ง ฝ่าบาทยังประทับอยู่ที่นี่ มหาราชาจารย์เหยียนมิเห็นฝ่าบาทอยู่ในสายตาเลย”

มหาราชาจารย์เหยียนยกยิ้มแล้วกล่าวว่า “ข้าแค่ทำตามพระประสงค์ของฝ่าบาทเท่านั้น”

กล่าวจบก็มองไปที่ฟู่จิ่งหานผู้ประทับอยู่บนบัลลังก์ “ใช่หรือไม่พ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท?”

ท่าทางนั้นเย่อหยิ่งปราศจากความเคารพ

ลั่วชิงยวนมิใช่จักรพรรดิ แต่ก็รู้สึกได้ถึงความอึดอัดของฟู่จิ่งหาน

ลั่วชิงยวนเงยหน้าขึ้นสบตากับฟู่จิ่งหาน

แล้วพยักหน้าด้วยสีหน้าเรียบเฉย

ฟู่จิ่งหานกำมือแน่นด้วยความตึงเครียดเล็กน้อย

แล้วกล่าวอย่างแน่วแน่ “ลั่วชิงยวนมิได้กบฏ!”