ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1049

ดูเหมือนว่าเรื่องการสืบหาหลักฐานนั้นต้องให้ฟู่เฉินหวนช่วย

เมื่อถึงยามค่ำคืน

ฟู่เฉินหวนยังมิกลับมา ลั่วชิงยวนจึงเข้านอนเร็ว

นางหยิบเข็มทิศขึ้นมา

บัดนี้ได้คันฉ่องสุริยันจันทรามาแล้ว เข็มทิศอาณัติสวรรค์ก็สมบูรณ์แล้ว นางอยากจะดูว่าคันฉ่องสุริยันจันทราจะมีพลังมากเพียงใด

คำนวณดูว่าตระกูลเหยียนจะลงเอยอย่างไร

แต่ผลลัพธ์ที่คำนวณได้กลับทำให้นางต้องตกใจ

ตระกูลเหยียนยังคงมีชีวิตอยู่

สามารถรอดพ้นจากวิบากกรรมครั้งนี้ได้!

ลั่วชิงยวนขมวดคิ้ว รู้สึกคับข้องใจ

หลังจากคิดทบทวนดูแล้ว นางก็นึกถึงป้ายของมหาราชาจารย์เหยียน

หากใช้สิ่งนี้เป็นหลักฐาน มิรู้ว่าจะโค่นล้มตระกูลเหยียนได้หรือไม่

นางจึงรีบออกไปทันที

เมื่อมาถึงลานหน้าตำหนักของฟู่เฉินหวน บังเอิญซูโหยวออกมาจากห้องตำราพอดี “ท่านอ๋องยังมิกลับมาขอรับ”

ลั่วชิงยวนถอนหายใจ “มิเป็นอะไร ข้าจะรอท่านอยู่ที่นี่”

เมื่อซูโหยวจากไป ลั่วชิงยวนก็นั่งลงบนบันไดหินหน้าประตู

เท้าคางมองดูประตู

รอแล้วรอเล่า

จนความง่วงเข้ามาครอบงำจึงเผลอหลับไป

ฟู่เฉินหวนกลับมาเห็นลั่วชิงยวนนั่งหลับอยู่บนบันไดหิน

ตัวสั่นสะท้านเพราะสายลมเย็นยามค่ำคืน

ฟู่เฉินหวนขมวดคิ้ว แล้วก้าวไปอุ้มนางเข้าไปในห้อง

เมื่อถูกวางลงบนเตียง ลั่วชิงยวนก็ตื่นขึ้นทันใด

“ท่านกลับมาแล้ว” ลั่วชิงยวนรีบลุกขึ้นนั่ง

ฟู่เฉินหวนลุกขึ้นและกำลังจะไป “ข้ายังมีเรื่องต้องจัดการ คืนนี้จะนอนในห้องตำรา เจ้าก็พักผ่อนที่นี่เถิด”

กล่าวจบ เขาก็ออกจากห้องไป

แต่ลั่วชิงยวนตามไปในห้องตำราด้วย

นางขยี้ตาพลางกล่าวว่า “หม่อมฉันมาหาท่านเพราะมีเรื่องสำคัญเพคะ”

“หม่อมฉันเกรงว่าจะมิสามารถลงโทษตระกูลเหยียนได้โดยตรง จึงขอฝากสิ่งนี้ไว้ให้ท่าน”