ลั่วชิงยวนตัวสั่นสะท้าน รีบขึ้นจากอ่างแล้วคว้าผ้ามาคลุมกาย
ทันใดนั้นร่างของฟู่เฉินหวนก็ปรากฏในสายตานาง
“ท่าน!” ลั่วชิงยวนเอ่ยปาก
ฟู่เฉินหวนคว้าข้อมือของนาง แล้วจ้องมองนางอย่างดุร้าย “ลั่วชิงยวน ข้ามิอยากเสียเวลาพูดมาก! เจ้ารีบออกไปจากตำหนักอ๋องบัดเดี๋ยวนี้!”
ใบหน้าที่โกรธจัดทำให้รู้สึกหนาวสันหลัง
ลั่วชิงยวนสะบัดมือเขาออก “นี่คือเหตุผลที่ท่านบุกเข้ามาในห้องหม่อมฉันหรือ?”
“หม่อมฉันบอกแล้วว่าหม่อมฉันจะมิไปไหนทั้งสิ้น”
ฟู่เฉินหวนโกรธมาก เชยคางของนางขึ้นดึงเข้ามาใกล้
“อย่าคิดว่าข้ามิรู้ว่าเจ้าอยู่ที่ตำหนักเพื่ออะไร เพื่อฟู่อวิ๋นโจวใช่หรือไม่”
“หากเจ้ามิไปก็อย่าได้ตำหนิข้าที่ประกาศเรื่องงามหน้าของเจ้ากับฟู่อวิ๋นโจวให้รู้กันทั่วแผ่นดิน!”
ใบหน้าของฟู่เฉินหวนเต็มไปด้วยความโกรธ น้ำเสียงก็บ่งบอกว่าข่มขู่อย่างรุนแรง
ลั่วชิงยวนตกตะลึง “ท่านใช้เรื่องนี้มาข่มขู่หม่อมฉัน เพื่อไล่หม่อมฉันไปงั้นหรือ?”
“ดี ท่านก็ประกาศให้ทั่วแผ่นดินรู้ไปเลย หม่อมฉันกับองค์ชายห้าบริสุทธิ์เปิดเผย มีอะไรต้องกลัว!”
นางจะมิไปเพราะเรื่องนี้แน่นอน
ความเจ็บปวดในอกทำให้ฟู่เฉินหวนร้อนใจ
ดวงตาของเขาฉายแววเย็นชา ก่อนคว้าตัวลั่วชิงยวนแล้วผลักลงบนเตียง “ใช่หรือไม่! ข้าจะตรวจสอบดูดีหรือไม่เล่า?”
ฟู่เฉินหวนคว้ามือทั้งสองข้างของลั่วชิงยวนแล้วจับยกขึ้นเหนือศีรษะนาง
ลั่วชิงยวนตกใจ ยกขาเตะเขาออกไป
แต่ฟู่เฉินหวนตอบสนองอย่างรวดเร็ว จับขาของนางไว้ได้ทัน
ลั่วชิงยวนพยายามดิ้นรนหลบเข้าไปชิดหัวเตียง
แต่ก็ยังเห็นฟู่เฉินหวนเข้ามาใกล้นางอย่างบ้าคลั่ง “อย่างไร? มิกล้าแล้วรึ?”
“เจ้ามิกลัวมิใช่รึ? มิใช่ว่าเจ้ากับฟู่อวิ๋นโจวบริสุทธิ์เปิดเผยหรอกรึ? ยืนกรานจะอยู่ในตำหนัก เพียงแค่ทำหน้าที่ของพระชายา เหตุใดเจ้าจึงกลัว?”
ลั่วชิงยวนถูกกดลงบนเตียงอีกครั้ง
ร่างกายที่หนักอึ้งกดทับทำให้ใจเต้นรัว
ลั่วชิงยวนดิ้นรนพลางพยายามผลักเขาออกไป
แต่ก็สู้แรงของฟู่เฉินหวนมิได้
เมื่อเห็นดวงตาแดงก่ำและใบหน้าซีดเซียวของเขา ลั่วชิงยวนก็ใจหาย
“ฟู่เฉินหวน! หม่อมฉันรู้ว่าท่านต้องการไล่หม่อมฉันไปเพราะอะไร แต่หม่อมฉันอยากบอกท่านว่า การควบคุมของลั่วเยวี่ยอิงต่อท่านนั้นมีทางแก้อยู่!”
“หม่อมฉันจะหาทางแก้ให้ได้!”
“ท่านต้องเชื่อหม่อมฉัน!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...
คิดถึงอาเหลาอ่ะ... หายไปไหน2วันแล้วนะ...
สนุกมากค่ะ เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อ ดำเนินเรื่องดี เป็นเรื่องแรกที่อ่านทุกตอนเลยค่ะ...
ชอบมากเป็นเรื่องแรกที่อ่านครบทุกตอน...