ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1061

ลั่วชิงยวนขมวดคิ้วแน่น “นางเย่อหยิ่งเช่นนี้ราวกับรู้ล่วงหน้าว่าท่านอ๋องจะต้องไปขอร่วมมือ”

ฟู่เฉินหวนหรี่ตาครุ่นคิด

“คนผู้นี้มีความทะเยอทะยานและโหดเหี้ยม ถึงกับทรยศพ่อแท้ ๆ ของตนเองได้ ย่อมหมายมั่นสิ่งใหญ่หลวง การร่วมมือกับนางก็คือการเชื้อเชิญหายนะมาสู่ตนเอง”

ลั่วชิงยวนถอนหายใจ “แต่ครั้งนี้มิอาจโค่นล้มตระกูลเหยียนได้แล้ว”

“อาการประชวรของจักรพรรดิสูงสุดมิใช่ว่าจะหายได้ในชั่วข้ามคืน เกรงว่าจะมิอาจพิสูจน์ได้ว่าไทเฮาวางยาพิษ”

ฟู่เฉินหวนเห็นนางกังวลใจยิ่งนักจึงค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนแล้วเดินเข้าไปใกล้

จากนั้นพูดปลอบโยนว่า “แม้มิอาจโค่นล้มตระกูลเหยียนได้ แต่ก็สามารถโจมตีตระกูลเหยียนให้ย่อยยับได้”

ลั่วชิงยวนตกตะลึง แล้วเหลียวมองฟู่เฉินหวนด้วยความประหลาดใจ

“ท่านมีวิธีการแล้วหรือเพคะ?”

ฟู่เฉินหวนยืนเอามือไพล่หลังสงบนิ่ง แล้วพูดอย่างสบาย ๆ ว่า “ถึงแม้บุคคลเหล่านั้นจะถูกฆ่าปิดปาก มิอาจได้มาซึ่งคำสารภาพและหลักฐาน”

“แต่เพราะถูกฆ่าปิดปากทั้งหมดจึงยิ่งน่าสงสัย”

“พวกตระกูลเหยียนในขณะนี้ล้วนหวาดกลัว ชีวิตของผู้ที่รับใช้ตระกูลเหยียนก็มิได้อยู่ในกำมือของตนอีกต่อไป”

“ข้าจะใช้โอกาสนี้ชักจูงผู้คนบางกลุ่มให้หันหลังแปรพักตร์จากตระกูลเหยียน”

“เมื่ออำนาจของตระกูลเหยียนเสื่อมถอยลง การโค่นล้มตระกูลเหยียนก็เป็นเพียงเรื่องเวลา”

ลั่วชิงยวนพยักหน้าครุ่นคิด

ดูเหมือนนางจะมิต้องกังวลอีกต่อไปแล้ว

......

ในวันเดียวกัน มหาราชาจารย์เหยียนก็ได้นำตัวเหยียนซุยซินขึ้นมายังราชสำนัก

กล่าวหาว่าผู้ที่ลักลอบเอาตราสำคัญของเขาไปก็คือเหยียนซุยซิน

จากนั้นก็แสร้งแสดงละครว่าเสียใจมาก กล่าวโทษตนเองที่เลี้ยงดูบุตรีได้มิดี และถึงกับลงทัณฑ์ตนด้วยการยอมถูกกักบริเวณหนึ่งเดือน และส่งตัวเหยียนซุยซินเข้าคุกด้วยตนเองเพื่อชำระล้างความผิดของตน

ดังนั้นหลักฐานทั้งหมดที่สงสัยว่าเกี่ยวข้องกับการติดต่อกับชนเผ่านอกด่าน จึงถูกกล่าวหาว่าเป็นฝีมือของเหยียนซุยซินทั้งสิ้น

แต่ปรากฏว่า เมื่อเหยียนซุยซินถูกคุมขังอยู่ในคุกเพื่อสอบสวน นางกลับกลายเป็นใบ้ มิสามารถส่งเสียงใดได้อีกต่อไป

และเสียชีวิตในคุกในวันรุ่งขึ้น

ลั่วชิงยวนได้ฟังเรื่องราวเหล่านี้แล้วแล้วก็รู้สึกสับสนในใจ