ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1076

ก่อนที่จะรู้ตัวเทศกาลไหว้พระจันทร์ใกล้เข้ามาทุกทีแล้ว

ขณะที่ซูโหยวนำเครื่องแต่งกายจากศาลารุ้งเมฆามาถามนางว่าอีกสองวันข้างหน้าจะแต่งกายอย่างไรไปร่วมงานเลี้ยงในวัง

ลั่วชิงยวนก็พลันนึกถึงเหตุการณ์ในงานเลี้ยงเมื่อปีที่แล้ว

จึงมิปรารถนาจะเข้าวังอีก

นางจึงไปยังห้องตำรา

แล้วพบว่าฟู่เฉินหวนกำลังตรวจสอบเอกสารทางการอยู่

“อีกสองวันก็ถึงงานเลี้ยงไหว้พระจันทร์ในวังแล้วเพคะ”

ฟู่เฉินหวนมิได้เงยหน้าขึ้นมอง เพียงแค่ตอบรับว่า “อืม” เสียงเบา

ลั่วชิงยวนนั่งลงบนเก้าอี้ แล้วยกแขนขึ้นบดหมึกอย่างเบื่อหน่าย “หม่อมฉันขอมิไปนะเพคะ”

“อืม”

ลั่วชิงยวนคว้าเอกสารทางการจากมือฟู่เฉินหวนมาถือไว้ แล้วพูดทีละคำ “หม่อมฉันบอกว่าหม่อมฉันขอมิไป”

ฟู่เฉินหวนพยักหน้ารับแล้วตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉย “รู้แล้ว”

แล้วก็หยิบเอกสารทางการกลับมาอ่านต่อ

“มิอยากไปก็มิต้องไป บังเอิญว่าข้าก็มิอยากจะไปเช่นกัน”

ลั่วชิงยวนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยเมื่อได้ฟังดังนั้น

เมื่อเห็นฟู่เฉินหวนกำลังหมกมุ่นอยู่กับงาน นางก็มิได้รบกวน และลุกขึ้นจากที่นั่งเดินออกไปจากห้องตำรา

แล้วถามซูโหยวว่า “ก่อนหน้านี้ท่านอ๋องเคยไปร่วมงานเลี้ยงไหว้พระจันทร์ในวังหรือไม่?”

ซูโหยวตอบว่า “เทศกาลไหว้พระจันทร์เป็นเทศกาลแห่งการพบปะกัน ก่อนหน้านี้ท่านเสด็จไปร่วมงานทุกปีขอรับ”

“ยิ่งไปกว่านั้นคือท่านเป็นทั้งองค์ชายและยังเป็นอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนด้วย ถือว่ามีฐานันดรสูงศักดิ์และยังควบคุมกองทัพ เกรงว่าพวกตระกูลเหยียนจะใช้โอกาสนี้สร้างความวุ่นวาย ดังนั้นท่านจึงต้องเสด็จไปร่วมงานทุกปีขอรับ”

ลั่วชิงยวนนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง “แล้วเมื่อครู่นี้เขา...”

ช่างเถิด เขาคงจะไปอยู่ดี

อย่างไรเสียเขาก็รับปากแล้วว่านางมิจำเป็นต้องไป

เทศกาลไหว้พระจันทร์ปีนี้จะพาลั่วอวิ๋นสี่ไปฉลองที่ซีหยาง

ต่อมาลั่วชิงยวนจึงพาจือเฉาออกไป เนื่องจากเป็นวันสำคัญจึงควรเตรียมของกำนัลไว้บ้าง

ฟู่เฉินหวนตรวจทานเอกสารเสร็จแล้วก็รีบออกไปข้างนอกเช่นกัน

ที่ตรอกมืด เงาร่างหนึ่งที่เฝ้าดูความเคลื่อนไหวในตำหนักอ๋องมาตลอดลอบเข้าไปในบริเวณสวนหลังตำหนัก

ในเรือนหลังหนึ่ง เสียงลั่วเยวี่ยอิงเคาะประตูดังชัดเจน

“ปล่อยข้าออกไปนะ! ท่านอ๋องสั่งให้พวกเจ้ากักขังข้าไว้หรือ! ปล่อยข้าออกไป!”

ไม่มีใครสนใจลั่วเยวี่ยอิงเลย