ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1078

ฟู่เฉินหวนมีสีหน้าประหม่า “บางที... อาจจะเป็นเช่นนี้อยู่แล้วก็ได้กระมัง เจ้าลองชิมดูก่อน รสชาติคงใช้ได้”

ลั่วชิงยวนขมวดคิ้ว สายตาฉายแววมิไว้วางใจขณะส่ายหน้า

“ข้าก็เพิ่งกินไป รสชาติใช้ได้ เจ้าลองชิมดูเถิด” ฟู่เฉินหวนมิยอมแพ้ หยิบขนมอบกรอบชิ้นหนึ่งไปจ่อตรงหน้าลั่วชิงยวน

ลั่วชิงยวนจึงจำต้องโน้มตัวลงกัดคำหนึ่งด้วยความลังเล

ทันใดนั้นริมฝีปากของนางก็สัมผัสกับนิ้วมือของเขา

หัวใจของทั้งสองดวงพลันเต้นระรัว

“ดูเหมือน... จะพอใช้ได้เพคะ...” ลั่วชิงยวนกินต่อจนหมดไปครึ่งชิ้น

มิรู้ว่าเพราะเหตุใด หัวใจของนางจึงเต้นแรงยิ่งนัก

เมื่อเห็นเศษขนมติดอยู่ที่ปลายนิ้วของเขา นางกลับเผลอเลียเศษขนมนั้นออกโดยมิรู้ตัว

ทันใดนั้นฟู่เฉินหวนก็ใจเต้นแรง

จนหัวใจแทบจะหลุดออกจากอก เมื่อเห็นการกระทำอันเย้ายวนของลั่วชิงยวน ลูกกระเดือกของเขาก็กระตุกขณะกลืนน้ำลายลงคอ

ลั่วชิงยวนเงยหน้าขึ้นช้อนสายตามอง ทันใดนั้นมือใหญ่ข้างหนึ่งก็คว้าท้ายทอยของนางไว้แน่น

ใบหน้าอันหล่อเหลาเย้ายวนใจนั้นเข้ามาใกล้นางทันที

จากนั้นก้มลงเลียเศษขนมที่ติดอยู่ที่ริมฝีปากของนางออกโดยที่นางมิทันได้ตั้งตัว

เมื่อปล่อยมือออก ทั้งสองสบตากัน ลั่วชิงยวนคว้าแขนเสื้อของเขาแน่นด้วยความตื่นตระหนก

รอบกายเงียบสงัดจนได้ยินเสียงลมหายใจอันถี่รัวของทั้งสอง

และเสียงหัวใจที่เต้นรัวด้วย

ทั้งสองพยายามอดกลั้น แต่ในที่สุดก็ยอมจมดิ่งไปกับห้วงอารมณ์

หลังจากจุมพิตอันเร่าร้อนและดูดดื่ม ฟู่เฉินหวนก็อุ้มนางไปที่เตียง

ม่านเตียงปิดแสงเทียนก็ดับลง

เสียงกระเส่าอันอ่อนหวานดังมาจากเบื้องหลังม่าน

ในความมืดมิด ลั่วชิงยวนกำลังจะยกมือขึ้นถอดเสื้อของฟู่เฉินหวน แต่กลับถูกมือของเขาจับกดไว้กับเตียง ฝ่ามืออันร้อนแรงลูบไล้ไปตามเอวบางของหญิงสาว

เสียงทุ้มต่ำกระซิบข้างหูของนาง “อย่าขยับ ข้าจัดการเอง”

......

มิรู้ว่านานเพียงใด จนกระทั่งใกล้จะถึงรุ่งสาง ลั่วชิงยวนที่เหงื่อท่วมตัวจึงผล็อยหลับไป

เมื่อรุ่งอรุณมาถึง ฟู่เฉินหวนก็ลุกขึ้นจากเตียง

เมื่อจือเฉานำถังน้ำมาถึงหน้าห้อง

ฟู่เฉินหวนเดินไปเปิดประตูห้อง