ในมิช้าการประลองก็เริ่มขึ้น
โชคดีที่ลั่วเยวี่ยอิงมิได้ก่อเรื่องวุ่นวายอีก นางเฝ้าดูการประลองอย่างสงบ
ลั่วชิงยวนใช้โอกาสนี้ทำความเข้าใจกฎเกณฑ์ ดาบและกระบี่นั้นไร้ตา ดังนั้นการประลองครั้งนี้จึงห้ามใช้ดาบและอาวุธลับ
แต่เมื่อปรมาจารย์ต่อสู้กันก็อาจจะควบคุมมือมิทัน เพื่อให้ทุกคนได้ทุ่มเทอย่างเต็มที่ การประลองครั้งนี้ ความเป็นความตายจึงเป็นเรื่องของชะตาฟ้าลิขิต
ชัยชนะครั้งสุดท้ายมิใช่ผลลัพธ์ที่สำคัญที่สุด
สิ่งสำคัญคือการแสดงผลงานในระหว่างการประลอง ฟู่เฉินหวนจะคัดเลือกผู้ที่มีความสามารถโดดเด่นบางคน
สำหรับฟู่จิ่งหาน การประลองครั้งนี้มิใช่เพียงการคัดเลือกผู้ที่มีความสามารถโดดเด่นเท่านั้น แต่ยังเป็นการชมการประลองที่น่าตื่นเต้นด้วย ดังนั้นจึงมีความอิสระสูง
ทุกคนสามารถขึ้นไปท้าทายได้ หนึ่งรอบมีผู้แข่งขันสิบคน ผู้ชนะจะได้พักแล้วเข้าสู่รอบที่สอง
ดังนั้นผู้ชนะในแต่ละรอบจะสามารถท้าทายคู่ต่อสู้ที่ตนคิดว่าแข็งแกร่งกว่าได้อย่างอิสระ
การประลองรอบแรกจบลงอย่างรวดเร็ว ฟู่เฉินหวนกับฟู่จิ่งหานวิเคราะห์ผู้ที่เหมาะสมในรอบนี้อย่างจริงจัง
ฟู่จิ่งหานพยักหน้าให้ขันทีที่ยืนอยู่ด้านข้างจดบันทึกชื่อ
ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี
จนกระทั่งถึงรอบที่สาม เหยียนผิงเซียวเข้าร่วมการประลอง
ท้าทายสามคนติดต่อกัน โดยไม่มีใครเอาชนะได้
สุดท้ายเหยียนผิงเซียวก็เงยหน้าขึ้น สายตาจับจ้องไปที่ลั่วชิงยวน
“ได้ยินกิตติศัพท์มาว่าพระชายาอ๋องผู้สำเร็จราชการมีฝีมือด้านวรยุทธที่สูงส่ง มิทราบว่าวันนี้จะมีโอกาสได้ประลองกับพระชายาอ๋องผู้สำเร็จราชการหรือไม่!”
เมื่อคำพูดนี้ดังขึ้น สายตาของผู้คนมากมายต่างหันไปที่ลั่วชิงยวน
เหยียนผิงเซียวต้องการท้าทายนาง!
ลั่วชิงยวนก็ประหลาดใจเช่นกัน
เมื่อเห็นสายตาที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังของเหยียนผิงเซียว ลั่วชิงยวนก็เข้าใจบางสิ่งบางอย่าง
นี่คือจุดประสงค์ที่ไทเฮาใช้พระราชโองการลวงใช่หรือไม่
แน่นอนว่าลั่วเยวี่ยอิงกล่าวทันทีว่า “ท่านอ๋อง โปรดให้พระชายาไปเถิดเพคะ หม่อมฉันเองก็อยากเห็นว่าใครจะชนะ”
“ด้วยฝีมือของพระชายา การประลองครั้งนี้จะต้องน่าตื่นเต้นอย่างแน่นอน!”
“ท่านอ๋อง โปรดอนุญาตเถิดเพคะ”
ลั่วเยวี่ยอิงเริ่มทำตัวออดอ้อนอีกครั้ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...
คิดถึงอาเหลาอ่ะ... หายไปไหน2วันแล้วนะ...
สนุกมากค่ะ เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อ ดำเนินเรื่องดี เป็นเรื่องแรกที่อ่านทุกตอนเลยค่ะ...