ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1132

“หล่างมู่ เซียวชู!” ลั่วชิงยวนร้องเรียก

พลางชักกระบี่ แล้วหยุดฝีเท้าหันหลังกลับ

หล่างมู่กับเซียวชูก็หยุดเช่นกัน รีบเข้าต่อสู้ขัดขวางศัตรูที่ไล่ตามมา

“ชิงยวน!” ซ่งเชียนฉู่ร้องด้วยความเป็นห่วง

“พวกเจ้าไปก่อน พวกเราจะตามไป!” ลั่วชิงยวนตะโกนเร่ง

ซ่งเชียนฉู่กับเฉินเซี่ยวหานรีบหนีไปอย่างรวดเร็ว

ยิ่งลั่วชิงยวนต่อสู้กับศัตรูเหล่านี้ก็ยิ่งมั่นใจว่าพวกเขาคือคนแคว้นหลี

มิใช่โจรธรรมดา

มิน่าแปลกใจที่ใช้เพลิงประกายแก้วเผาสำนักหุบเขาซีหลิงจี้เยวี่ย

หลังจากต่อสู้กันอย่างดุเดือดก็สังหารศัตรูไปได้ส่วนหนึ่ง

มีคนกลุ่มใหญ่ปรากฏตัวขึ้น นำโดยชายผู้ถือกระบี่พิชิตมารเดินเข้ามาอย่างดุดัน

ดวงตาคมกริบของเขาจ้องมองลั่วชิงยวน

หล่างมู่จะเข้าไปสู้ แต่ลั่วชิงยวนรีบดึงไว้ “ไป!”

“อย่ามัวสู้ติดพัน”

ถ่วงเวลาให้ซ่งเชียนฉู่ได้มากที่สุดก็พอ

ทั้งสามคนรีบวิ่งหนี

ชายผู้ถือกระบี่พิชิตมารเร่งฝีเท้า แล้วกระโจนเข้ามา คมกระบี่พุ่งเข้าใส่ลั่วชิงยวน

ลั่วชิงยวนรู้ตัว รีบหันไปรับมือทันที

ทันใดนั้นก็มีเงาดำพุ่งลงมาจากฟ้า แล้วใช้กรงเล็บแหลมคมตะปบชายผู้นั้นอย่างแรง เขายกมือขึ้นป้องหน้า

ลั่วชิงยวนชะงัก

อาศัยจังหวะที่อาเสินขวางเขาไว้ให้ ลั่วชิงยวนกับพรรคพวกก็รีบหนี

วิ่งไปไกลจนสลัดคนเหล่านั้นหลุดจนได้

คิดจะลงเขา แต่เมื่อวิ่งไปก็พบว่าบนบันไดหินมีคนเต็มไปหมด!

ลั่วชิงยวนคว้าตัวหล่างมู่ที่เกือบจะวิ่งออกไป ทั้งสามคนรีบถอยกลับมาหลบในพุ่มไม้

แล้วกระซิบ “พวกมันเฝ้าเข้มงวดถึงเพียงนี้ พวกซ่งเชียนฉู่ก็คงลงเขาไปมิได้”

ลั่วชิงยวนกระโดดลงไปที่พื้น แล้วมองไปรอบ ๆ “ที่นี่คือห้องใต้ดินของสำนักเจ้าหรือ?”

“ใช่ ตรงนั้นคือห้องเก็บน้ำแข็ง ตรงนี้คือห้องเก็บสมุนไพร”

“ตามข้ามา”

ซ่งเชียนฉู่พาพวกเขาไปด้านข้าง

เข้าไปในห้องเก็บสมุนไพร

ที่นี่อุณหภูมิมิเย็นมาก แต่เมื่อเห็นห้องเก็บสมุนไพร ลั่วชิงยวนก็ตกตะลึง

ใหญ่โตมาก!

มีตู้ยาเต็มไปหมดและมีเครื่องยาสมุนไพรล้ำค่ามากมาย

แม้แต่สมุนไพรหายากก็มีอยู่มากมายนับมิถ้วน

“ห้องเก็บสมุนไพรของสำนักเจ้าใหญ่โตนัก”

ซ่งเชียนฉู่ถอนหายใจ “ยังมีเรือนโอสถที่ใหญ่กว่านี้อีก แต่ถูกไฟไหม้ไปแล้ว”

ลั่วชิงยวนถอนหายใจด้วยความหนักใจ