ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1168

เหยียนหน่ายซินขี่ม้าผ่านหน้าลั่วชิงยวน สายตาเหลือบมองนางแวบหนึ่ง

สายตาสองคู่สบประสานกัน

เหยียนหน่ายซินกระตุกยิ้มมั่นใจ

จือเฉาตกใจ “เหตุใดนางจึงอยู่กับแม่ทัพเฉิน? นางมิใช่คนตระกูลเหยียนหรือเจ้าคะ?”

ลั่วชิงยวนขมวดคิ้ว นางจับเหยียนหน่ายซินมิได้และคิดว่านางคงมิอยู่ในเมืองหลวงแล้ว

มิคิดว่าวันนี้จะได้พบกับเรื่องน่าประหลาดใจเช่นนี้

แม่ทัพเฉินพาเหยียนหน่ายซินเข้าวัง มินานก็มีข่าวออกมาว่าแม่ทัพเฉินได้รับการเลื่อนขั้นเป็นแม่ทัพใหญ่ ได้รับประทานบรรดาศักดิ์ คืนความรุ่งโรจน์ให้ตระกูลเฉิน

ลั่วชิงยวนรอฟู่เฉินหวนกลับมาจนค่ำ

ฟู่เฉินหวนรู้ว่านางจะถามอะไร จึงตอบด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “เหยียนหน่ายซินเป็นลูกหลานตระกูลเฉิน”

ลั่วชิงยวนตกใจ “ว่ากระไรนะเพคะ?”

ฟู่เฉินหวนตอบ “ชื่อจริงของนางคือเฉินซินเยวี่ย”

“ตอนที่ตระกูลเฉินล่มสลาย เหยียนหน่ายซินตัวจริงเป็นเพียงบุตรีอนุ ใคร ๆ ก็มิสนใจ เพื่อรักษาชีวิตเฉินซินเยวี่ย จึงให้นางสวมรอยเป็นเหยียนหน่ายซินแทน”

ลั่วชิงยวนมิอยากเชื่อ “เรื่องนี้เป็นความจริงหรือเพคะ?”

“เฉินฮุยซานบอกว่าเป็นความจริง”

“แต่เรื่องราวผ่านมานานแล้ว ยากจะตรวจสอบได้”

“เหยียนหน่ายซินหลบอยู่ในกองทัพของเฉินฮุยซาน มีส่วนร่วมในการปราบกบฏ จึงได้รับอนุญาตให้กลับเมืองหลวงและกลับสู่ตระกูลเฉิน”

ลั่วชิงยวนได้ฟังดังนั้นก็รู้สึกหนักใจ

“นางวางแผนทุกอย่างไว้หมดแล้ว”

“มหาราชาจารย์เหยียนตายไปแล้ว แต่เมืองฉินยังก่อกบฏได้ ทั่วทั้งแคว้นเกิดสงคราม ต้องเกี่ยวข้องกับเหยียนหน่ายซินเป็นแน่”

“เหยียนหน่ายซินอยากหลุดพ้นจากการควบคุมของตระกูลเหยียน ทำลายตระกูลเหยียน แต่ก็อยากกลับเมืองหลวงอย่างสง่างาม นางจึงวางแผนไว้แล้ว”

“จากลูกหลานกบฏกลายเป็นวีรสตรีในชั่วข้ามคืน”

ฟู่เฉินหวนส่งคนออกตามหาเหยียนหน่ายซิน มิคิดว่านางจะหลบอยู่ในกองทัพของเขาเอง

ตอนนี้เปลี่ยนตัวตนกลับเมืองหลวงอย่างเปิดเผย