“พระชายา… แล้วเราควรทำอย่างไรดีเจ้าคะ? ก่อนหน้านี้องค์ชายห้าได้มอบโอสถให้พระชายามากมาย แต่ตอนนี้เขากำลังลำบาก...” แม่นมเติ้งแทบทนไม่ได้
“เราจะทำอะไรได้เล่า?” ดวงตาของลั่วชิงยวนเปลี่ยนเป็นเย็นชาและเดินออกจากห้องไป
นางตรงไปที่ห้องตำราของฟู่เฉินหวนทันที
นางรู้ว่าฟู่เฉินหวนจงใจปฏิเสธที่จะรักษาฟู่อวิ๋นโจวด้วยยาเพื่อบังคับให้นางนำบัวหิมะเทียนซานมาแลกเปลี่ยน นางเกรงว่าหากนางตรงไปที่เรือนทักษิณานางจะไม่อาจเข้าไปที่นั่นได้
นางจึงจำเป็นต้องไปหาฟู่เฉินหวนเท่านั้น!
ในห้องตำรา ร่างที่เย็นชานั้นนั่งอยู่บนเก้าอี้อย่างเกียจคร้าน ปลายนิ้วของเขาเคาะที่จับเก้าอี้ช้า ๆ อย่างสบายใจ สีหน้าของเขาดูสงบและติดจะฟุ้งซ่านอยู่บ้าง
แต่ในสายตาของลั่วชิงยวน นี่เป็นท่าทางที่เย่อหยิ่งที่สุด
เขาดูไม่แปลกใจเลยกับการมาถึงของนาง แถมยังไม่ถามด้วยซ้ำว่า นางมาทำอะไรที่นี่ ราวกับว่าเขารู้ทุกอย่างดีอยู่ก่อนแล้ว
“เหตุใดท่านไม่ทรงยอมให้หมอกู้ใช้โอสถรักษาองค์ชายห้า ท่านอยากให้เขาตายอยู่ที่ตำหนักนี้งั้นหรือ?”
น้ำเสียงของลั่วชิงยวนเย็นชา
ฟู่เฉินหวนหรี่ตาลงเล็กน้อย สายตาล้ำลึกราวกับทะเลสาบน้ำแข็ง
“มาถึงที่นี่เพื่อไถ่ถามข้าเรื่องข่าวโดยเฉพาะ ดูเหมือนพวกเจ้าสองคนจะมีมิตรภาพที่แน่นแฟ้นต่อกันเสียจริง”
นัยแต่ละคำพูดของเขาคมราวกับมีด
ลั่วชิงยวนรู้สึกอึดอัดอย่างอธิบายไม่ได้ และไม่คิดจะอธิบายอะไรให้เขาฟังมากนัก
นางไม่ใช่ลั่วชิงยวนและนางจะไม่มีทางรักเขาจนยอมตาย แม้ว่าความขุ่นเคืองและความไม่เต็มใจที่หลงเหลืออยู่ในร่างนี้จะทำให้นางรู้สึกไม่ดีนัก แต่นางก็รู้สึกว่ามันไม่คุ้มค่า มันไม่คุ้มค่าเลยสำหรับบุรุษที่ไม่เห็นค่าหัวใจของนาง!
“บอกเงื่อนไขของท่านมา!” น้ำเสียงของลั่วชิงยวนเย็นชา
“บัวหิมะเทียนซาน” นางคิดไว้อยู่แล้วว่าเขาจะต้องพูดคำนี้
ทั้งเขาและนางต่างรู้จุดประสงค์ของกันและกันเป็นอย่างดี
พวกเขาต่างเข้าใจความต้องการของกันและกันได้อย่างน่าประหลาดใจ
“ตกลง ข้าจะให้มันแก่ท่าน! ท่านต้องให้หมอกู้รักษาฟู่อวิ๋นโจวเดี๋ยวนี้!” ลั่วชิงยวนตอบตกลงในทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
กำลังสนุกเลยค่ะต่อๆค่ะ...
เนื้อเรื่องไม่มีความฉลาดเลย แต่ละคน บ้าบอมาก...
ตายๆ ไปซะ นางเอกไร้น้ำยา ทำอะไรก้ไม่ได้ดีซักอย่าง...
พระชายยา เหี้ยไร ไร้น้ำยาสิ้นดี เหมือนนางทาส...
นางเอกก็หน้าด้านชิบหาย ผัวเกลี่ยดขนาดนี้ ก็ยังหน้าด้านทน...
🫠...
อ๋องคือโง่มากอะ เหมือนจะฉลาดแต่ก็ไม่พกสติเลย นางเอกก็โดนทรมานเกิน...
กลับมาแล้ว ว้าวววววววววววว...
หายยาววววววววววววว😒😒😒...
อัพต่อหน่อยค่ะแอด พลีสสสสสสสสสสสส...