เข้าสู่ระบบผ่าน

ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1230

“ท่านแม่... ท่านอย่าทิ้งข้าไปอีกเลย ท่านไปที่ใด ข้าก็จะไปที่นั่น!”

เมื่อจือเฉาได้ยินดังนั้นก็ตกใจ

ฉู่จิ้งเลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจ

“เจ้ามีลูกชายโตถึงเพียงนี้ตั้งแต่เมื่อใด?”

เสียงนี้ฟังดูแล้วน่าจะอายุมากกว่าลั่วชิงยวนเสียอีก

ลั่วชิงยวนกล่าวอย่างจนใจ “ก็... อยู่ ๆ ก็มี...”

หลังจากกล่าวจบ นางก็มองไปที่ลั่วอวิ๋นสี่ “ตอนนี้วรยุทธ์ของเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง? มิต้องการเขาแล้วใช่หรือไม่?”

ลั่วอวิ๋นสี่พยักหน้า “แข็งแกร่งขึ้นมากแล้ว น่าจะปกป้องพี่หญิงได้แล้ว”

“ส่วนเตี่ยฉุย ให้เขาตามเจ้าไปเถิด”

ลั่วชิงยวนตอบรับ “ได้ เมื่อไปถึงซีหลิงแล้วข้าจะหาวิธีพาเขาออกมา”

......

ลั่วฉิงถูกขังอยู่ในวงเวท พยายามดิ้นรนออกไป แต่ก็ออกไปมิได้

วงเวทนี้ขังนางไว้อย่างแน่นหนา

เมื่อเห็นเลือดถูกดูดออกไปจากร่าง ลั่วฉิงก็รู้สึกหวาดกลัวอย่างมาก

นางจะตายที่นี่มิได้!

นางรอแล้วรอเล่า ในที่สุดเมื่อฟ้าเริ่มสางก็มีคนเดินผ่านมา

ลั่วฉิงราวกับพบเจอผู้ช่วยชีวิต นางนอนคว่ำอยู่บนพื้น แล้วยื่นมือออกไป “ช่วยข้าด้วย...”

ชายที่แบกจอบตกใจ รีบนั่งยอง ๆ และกล่าวถาม “แม่นาง เจ้าเป็นอะไร? จะไปหาหมอหรือไม่?”

ลั่วฉิงเห็นเขาเข้ามาในเขตของวงเวทแล้ว ในใจก็ตื่นเต้น รีบกล่าวว่า “พี่ใหญ่ ช่วยพยุงข้าไปที”

ชายคนนั้นวางจอบลง พยุงนางขึ้นจากพื้นเพื่อจะพานางไปหาหมอในเมือง

แต่เมื่อผ่านเขตของวงเวท ลั่วฉิงก็ถูกวงเวทกระแทกกลับมา

จนล้มลงกับพื้นอย่างแรง

ชายคนนั้นตกใจมาก เกิดอะไรขึ้น?

จู่ ๆ ก็กระเด็นออกไปอย่างนั้น?

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย