ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1241

ลั่วชิงยวนมิเคยได้ยินน้ำเสียงและคำพูดแบบนี้จากเฉินชีมาก่อน

เห็นได้ชัดว่าเขาเกลียดเกาเหมียวเหมี่ยวจริง ๆ

แต่เกาเหมียวเหมี่ยวชอบเขามาตั้งแต่เด็ก อาจจะเพราะนิสัยคล้ายกัน คนเหี้ยมโหดอย่างเฉินชีจึงมีเสน่ห์ดึงดูดเกาเหมียวเหมี่ยวเป็นพิเศษ

เกาเหมียวเหมี่ยวจากไปด้วยความโกรธ ก่อนไปนางยังมองลั่วชิงยวนด้วยแววตาอาฆาต

ในแววตานั้นยังเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยาด้วย

แท้จริงแล้วเกาเหมียวเหมี่ยวมิได้อ้วน แต่มีรูปร่างอวบอิ่ม เป็นแบบที่บุรุษเห็นแล้วชื่นชอบ สตรีเห็นแล้วอิจฉา

แต่เฉินชีกลับด่านางว่าอ้วน

ลั่วชิงยวนคิดในใจว่า หากนางมิได้ผอมลง เฉินชีคงจะมิสนใจนาง

น่าเสียดาย คงจะอ้วนขึ้นมามิได้ในเวลาอันสั้น

เมื่อภัยอันตรายผ่านพ้นไป เตี่ยฉุยก็กลับเข้าไปในหยก

แต่ในจังหวะที่เขาออกจากร่าง กลับทำให้ลั่วชิงยวนรู้สึกอ่อนแรงจนเกือบจะล้มลง จึงรีบยันต้นไม้ไว้

ดูเหมือนว่าต่อไปหากมิใช่สถานการณ์คับขันก็มิสามารถให้เตี่ยฉุยเข้าสิงร่างได้แล้ว เพราะเป็นการสิ้นเปลืองพลังของนางมาก

เฉินชีรีบเข้ามาพยุงนาง “เป็นอะไรหรือไม่?”

ลั่วชิงยวนผลักเขาออกอย่างเย็นชา

นางกล่าวเสียงเย็น “เจ้ากับหญิงบ้าคนนั้นช่างเหมาะสมกันนัก”

เฉินชีเลิกคิ้ว “จริงหรือ? เหตุใดข้าจึงรู้สึกว่าเจ้าเหมาะกับข้ามากกว่า?”

ลั่วชิงยวนมิอยากพูด และมิตอบอีก

นางเดินกลับเข้าไปในกระท่อมหลังป่าไผ่ แล้วนอนลงบนเก้าอี้

เฉินชีเดินตามเข้ามา ในมือถือถุงผ้าที่มีเลือดหยดลงมาจากก้นถุง

รูปร่างกลม ๆ เช่นนั้น เดามิยากว่าคืออะไร

เฉินชีวางถุงลง แล้วเปิดออก

เผยให้เห็นหัวคนเปื้อนเลือด ใบหน้านั้นบ่งบอกว่าเป็นลั่วฉิง

ลั่วชิงยวนตกตะลึง

เฉินชีฆ่าลั่วฉิงจริง ๆ