ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1283

หรือเป็นเพราะเขาเชื่อมั่นในพลังความแข็งแกร่งของลั่วชิงยวน?

แต่เมื่อมาครุ่นคิดดูตอนนี้ สตรีที่สามารถทำให้เซินฉีหลงใหลได้ถึงเพียงนี้คงไม่มีทางที่จะเป็นขยะไร้ค่า

แม้จะมิได้แข็งแกร่งกว่าเฉินชี แต่ก็เป็นคนที่สามารถต่อกรกับเขาได้อย่างสูสี

เพราะเช่นนี้เขาจึงมิแลเกาเหมียวเหมี่ยวเลยด้วยซ้ำ

……

เมื่อกลับมาถึงห้อง

ลั่วชิงยวนก็นั่งลงพักผ่อน

เฉินชีเดินตามเข้ามาและนั่งลงข้าง ๆ นาง พร้อมกับรินชาสองจอก

“สมแล้วที่เป็นอาเหลา มีเพียงเจ้าเท่านั้นที่กล้าทำให้เกาเหมียวเหมี่ยวตกอยู่ในสภาพเช่นนั้น! ข้าชอบ!” มีแสงประกายเจิดจ้าส่องสว่างในดวงตาของเฉินชี

สายตาของเขาดูเหมือนอยากจะกลืนกินลั่วชิงยวนเข้าไปทั้งตัว

ลั่วชิงยวนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เกาเหมียวเหมี่ยวได้รับบาดเจ็บสาหัส ฝ่าบาทกับฮองเฮาคงมิยอมปล่อยข้าไปแน่ คงต้องให้เจ้าช่วยออกหน้าให้แล้ว”

เฉินชียิ้มมุมปาก “วางใจได้ มีข้าอยู่ทั้งคน”

ลั่วชิงยวนที่ยังกังวลอยู่เล็กน้อยกำชับด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “เฉินชี ครั้งนี้เจ้าจะยืนนิ่งดูดายอีกมิได้แล้ว เพราะหากข้าตาย แผนทั้งหมดของเจ้าก็จะสูญเปล่า”

“ใต้หล้านี้ไม่มีลั่วเหลาคนที่สองหรอกนะ”

เฉินชีพยักหน้าอย่างจริงจัง “วางใจได้”

ลั่วชิงยวนมิกลัวว่าเกาเหมียวเหมี่ยวจะสร้างปัญหาให้กับนาง เพราะถึงอย่างไรนางก็สามารถจัดการกับเกาเหมียวเหมี่ยวได้

แต่หากองค์จักรพรรดิและฮองเฮากริ้วขึ้นมาและสร้างปัญหาให้กับนาง นางคงจะมิสามารถรับมือได้

มีเพียงเฉินชีเท่านั้นที่ทำได้

แต่นางก็มิเสียใจที่ทำร้ายเกาเหมียวเหมี่ยวในวันนี้ หากนางมิสอนบทเรียนให้ อีกฝ่ายก็คงคิดว่านางเป็นคนที่รังแกได้ง่ายจริง ๆ

สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้จะทำให้สำนักนักบวชส่วนใหญ่มิกล้าทำอะไรนางอีกในภายหน้า

โดยเฉพาะกับคนอย่างเกาเหมียวเหมี่ยว หากมิถูกนางทรมานจนตาย ก็ต้องโหดกว่านาง ทำให้นางหวาดหวั่นในใจได้

เฉินชีจากไปอย่างรวดเร็ว

บอกว่าเกาเหมียวเหมี่ยวได้รับบาดเจ็บสาหัส และเรียกให้เขาไปหา

แม้เฉินชีจะเหลืออด แต่เขาก็ยังไปตรวจดู

ลั่วชิงยวนเอนหลังพักผ่อนกับเก้าอี้โดยที่ยังมิทันได้เปลี่ยนอาภรณ์