ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1305

ตระกูลมู่จึงร้อนใจมาก รีบเชิญนักบวชระดับสูงมาช่วยปัดเป่า

เมื่อก้าวเข้าสู่ประตูใหญ่ของคฤหาสน์ตระกูลมู่ กลิ่นอายชั่วร้ายเข้มข้นก็พุ่งเข้าปะทะราวกับเข็มทิ่มแทงผิว

เวินซินถงก็รู้สึกได้เช่นกัน

“ท่านนักบวชระดับสูง!” คนในเรือนต้อนรับอย่างอบอุ่นและคำนับอย่างนอบน้อม

มินานนายท่านตระกูลมู่ก็รีบมา “ท่านนักบวชระดับสูง ท่านมาแล้ว”

“ท่านนักบวชระดับสูง เชิญด้านในก่อนขอรับ”

ลั่วชิงยวนเดินตามเวินซินถงเข้าไปในคฤหาสน์ชั้นในของตระกูลมู่

“สถานการณ์เป็นเช่นไร?” เวินซินถงถาม

นายท่านมู่พานางไปยังเรือนหลังหนึ่ง

บนพื้นมีร่างไร้วิญญาณถูกคลุมด้วยผ้าขาวนอนเรียงรายอยู่

นายท่านมู่เดินเข้าไปเปิดผ้าขาวออก ศพบนพื้นมีทั้งชายและหญิง แต่ละคนตายอย่างน่าอนาถด้วยสาเหตุแตกต่างกันไป

“ท่านนักบวชระดับสูง โปรดดูเถิดขอรับ”

“คนเหล่านี้คือคนที่อยู่เป็นเพื่อนบุตรสาวของข้าในเรือนเมื่อเร็ว ๆ นี้ ทุกคนอยู่ค้างคืนด้วย วันรุ่งขึ้นก็เหลือเพียงร่างไร้วิญญาณ!”

“ข้าเคยเชิญซินแสในเมืองหลวงมาหลายคน แต่ก็มิอาจปราบภูตผีปีศาจตนนี้ได้”

“ท่านนักบวชระดับสูงโปรดดูว่ามีทางแก้ไขหรือไม่”

เวินซินถงนั่งยอง ๆ ลงไปตรวจสอบศพ

ลั่วชิงยวนก็ก้มลงไปตรวจสอบเช่นกัน ศพนางรับใช้คนหนึ่งมีรอยช้ำที่คอและยังมีเศษเชือกป่านติดอยู่ด้วย

ดูเหมือนถูกรัดคอตาย

แต่ศพองครักษ์ข้าง ๆ กลับตายอย่างน่าสยดสยองกว่า เพราะศีรษะถูกตัดขาด

ลั่วชิงยวนสังเกตโดยรอบ ศพบุรุษล้วนน่าอนาถกว่า ส่วนศพนางรับใช้อย่างน้อยก็ยังเหลืออวัยวะครบ

ช่างเป็นเรื่องที่แปลกประหลาดนัก

แต่ศพทุกศพมีกลิ่นอายชั่วร้ายหลงเหลืออยู่มาก

เวินซินถงดูอย่างตั้งใจ แล้วกล่าวว่า “ยันต์รวมวิญญาณ!”

กล่าวจบ เวินซินถงก็หันไปมองลั่วชิงยวน

สายตาเต็มไปด้วยความสงสัย

ลั่วชิงยวนหยิบยันต์ออกมาหนึ่งแผ่น กัดนิ้วตัวเอง แล้ววาดยันต์รวมวิญญาณขึ้นมาในทันที

เวินซินถงเห็นภาพนี้ก็ตกตะลึง

เหตุใดลั่วชิงยวนจึงวาดได้?