ทั้งสองเดินตามนายท่านมู่มายังห้องโถงด้านหน้าเพื่อกินกลางวัน
เมื่อสุราและอาหารวางลงบนโต๊ะ กลิ่นหอมก็อบอวลไปทั่วห้อง
เรียกได้ว่าเป็นมื้อที่อลังการยิ่งนัก เนื่องจากเป็นการต้อนรับนักบวชระดับสูง
“วันนี้ต้องขอบคุณท่านนักบวชระดับสูงขอรับ หากมิเช่นนั้นข้าก็มิรู้ว่าบุตรสาวของข้าจะเป็นเช่นไร” นายท่านมู่ยกจอกสุราขึ้นคารวะ
เวินซินถงยกจอกสุราขึ้นแล้วพยักหน้าเล็กน้อย
หลังจากดื่มสุราไปหนึ่งจอก เวินซินถงก็กล่าว “คุณหนูใหญ่ตกใจขวัญเสีย ต่อไปนี้ต้องพักผ่อนให้ดี”
นายท่านมู่พยักหน้า “ขอรับ ขอรับ ข้าจะดูแลนางให้ดี บำรุงร่างกายให้แข็งแรงแล้วค่อยส่งนางเข้าวัง”
ตระกูลมู่เป็นตระกูลที่อยู่อันดับสุดท้ายของแปดตระกูลใหญ่ หากคราวนี้บุตรสาวสามารถเข้าวัง แล้วได้รับความโปรดปรานจากองค์จักรพรรดิจนได้รับการแต่งตั้งเป็นสนม
ฐานะของตระกูลมู่ก็จะสูงขึ้นตามไปด้วย
นายท่านมู่ทุ่มเทความรุ่งโรจน์ของทั้งตระกูลไว้กับมู่หยวนหยวนเพียงผู้เดียว
ลั่วชิงยวนอดมิได้ที่จะถาม “นายท่านมู่ ก่อนหน้านี้คุณหนูมู่เคยมีเรื่องบาดหมางกับผู้ใดหรือไม่?”
เมื่อได้ยินดังนั้น นายท่านมู่ก็มีสีหน้าบึ้งตึงในทันที
วางตะเกียบลงบนโต๊ะ กล่าวด้วยความขุ่นเคือง “กล่าวถึงเรื่องนี้ข้าก็โมโหนัก”
“ก่อนหน้านี้มีอันธพาลพเนจรคนหนึ่งมาหาหยวนหยวนบ่อยครั้ง ตามตื๊อมิเลิก! ข้าไล่ตีไปหลายครั้ง เขาก็ยังมิยอมแพ้!”
“คราวนี้น่าจะเป็นฝีมือของเขา!”
“หากจับตัวได้เมื่อใดข้าจะมิปล่อยเขาไปแน่!”
ลั่วชิงยวนตกตะลึงเล็กน้อย
จากคำบอกเล่าของนายท่านมู่และมู่หยวนหยวน ชายคนเดียวกันนี้กลับมีภาพลักษณ์ที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
เวินซินถงได้ฟังแล้วก็หันมาจ้องมองลั่วชิงยวนอย่างเย็นชา
“เรื่องนี้แก้ไขเรียบร้อยแล้ว เจ้าอย่าได้วุ่นวาย”
“ทำหน้าที่ของเจ้าให้ดี!”
ลั่วชิงยวนรู้สึกจนใจ นี่มิใช่เรื่องเล็กน้อย การช่วยเหลือผู้อื่นให้พ้นจากปัญหาจะต้องทำความเข้าใจเรื่องราวให้ถ่องแท้จึงจะสามารถแก้ไขได้อย่างหมดจด
ศิษย์น้องผู้นี้ยังคงประมาทเหมือนเมื่อก่อน เรียนรู้สิ่งต่าง ๆ น้อยเกินไป
มิรู้ว่านางได้รับการเลื่อนตำแหน่งขึ้นเป็นนักบวชระดับสูงได้อย่างไร
ตอนนี้นางเปลี่ยนไปจากเดิมราวกับเป็นคนละคน ทำให้ลั่วชิงยวนรู้สึกแปลกแยกยิ่งนัก
หลังจากกินอาหารกันเสร็จ เวินซินถงก็เตรียมจะออกไป
แต่ลั่วชิงยวนเรียกนางไว้ “ยังไปมิได้”
“เรื่องที่ตระกูลมู่ประสบมิได้ง่ายดายอย่างที่เห็น คืนนี้จะต้องเกิดเรื่องขึ้นอีก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...
คิดถึงอาเหลาอ่ะ... หายไปไหน2วันแล้วนะ...
สนุกมากค่ะ เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อ ดำเนินเรื่องดี เป็นเรื่องแรกที่อ่านทุกตอนเลยค่ะ...
ชอบมากเป็นเรื่องแรกที่อ่านครบทุกตอน...