เจ้ายักษ์นั่นมิได้ทำร้ายชายผู้นั้น ราวกับจ้องจะสังหารนางเพียงคนเดียว
ในขณะที่ลั่วชิงยวนกำลังจะต้านทานมิไหว
ทันใดนั้น จิตสังหารก็พุ่งเข้ามา
เห็นเงาร่างสีดำอีกร่างหนึ่งพุ่งเข้ามาในครรลองสายตา
พุ่งเข้ามาขวางตรงหน้าลั่วชิงยวนในทันที ฉวยโอกาสตบฝ่ามือไปยังชายชุดดำอย่างแรงบีบให้เขาถอยร่นไปเพื่อขัดขวางอีกฝ่าย
เงาร่างที่พุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็วทำให้ลั่วชิงยวนรู้สึกคุ้นเคยอยู่บ้าง
แต่นางไม่มีเวลาพิจารณา เพราะเจ้ายักษ์นั่นกำลังยกกระบี่ฟาดลงมาหานาง
ลั่วชิงยวนหลบหลีกอย่างตื่นตระหนก ล่อเขาไปยังที่กว้างกว่า จากนั้นก็หยิบเข็มทิศอาณัติสวรรค์ออกมาในทันที
นางกัดนิ้ววาดวงแหวนแห่งเวท วงเวทสีทองที่ปรากฏขึ้นจากเข็มทิศอาณัติสวรรค์ล้อมเจ้ายักษ์นั่นไว้ในทันที
เชือกอักขระเวทพุ่งออกไปมัดเจ้ายักษ์ไว้ ทำให้มันสงบลงชั่วคราว
จากนั้นก็รีบไปหาคนทั้งสองที่ยังต่อสู้กันอยู่
แต่กลับตกตะลึงเมื่อพบว่าคนทั้งสองหายไปแล้ว
ลั่วชิงยวนมองไปรอบ ๆ จึงเห็นเงาร่างหนึ่งกระโดดข้ามกำแพงไป
ลั่วชิงยวนรีบตามไป
“วีรบุรุษท่านใด? ขอทราบนามได้หรือไม่?” ลั่วชิงยวนตามไปถึงริมกำแพง
เห็นชายชุดดำวิ่งไปบนหลังคามิไกล ลั่วชิงยวนยิ่งรู้สึกว่าเงาร่างในความมืดนั้นช่างคุ้นตา
อีกฝ่ายชะลอฝีเท้าลงเล็กน้อย แต่จากนั้นก็เร่งฝีเท้าวิ่งออกไป
มิทิ้งคำพูดใดไว้สักคำ
ลั่วชิงยวนรู้สึกสับสน คนหนึ่งจะสังหารนาง อีกคนหนึ่งจะช่วยเหลือนาง นี่เป็นคนพวกใดกัน?
ก่อนหน้านี้คนที่แอบใช้ก้อนหินช่วยเหลือนางก็เป็นคนผู้นั้นหรือ?
นางคิดไปพลางถอนสายตากลับมา
แต่ในเวลานี้เอง ลั่วชิงยวนเห็นบนกำแพง
บนกำแพงนั้นมีตัวอักษรสี่ตัวสลักไว้ตื้น ๆ ด้วยก้อนหิน
ระวังเซี่ยหลิง
ลั่วชิงยวนตกตะลึงเล็กน้อย เซี่ยหลิงหรือ?
คืนนี้คนที่ต้องการสังหารนางคือเซี่ยหลิงอย่างนั้นหรือ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...
คิดถึงอาเหลาอ่ะ... หายไปไหน2วันแล้วนะ...
สนุกมากค่ะ เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อ ดำเนินเรื่องดี เป็นเรื่องแรกที่อ่านทุกตอนเลยค่ะ...
ชอบมากเป็นเรื่องแรกที่อ่านครบทุกตอน...