ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1423

หวังเพียงว่าจะกักขังโหยวจิ้งเฉิงไว้บนเขาได้ เพราะหากเขาไปสิงอยู่ในร่างผู้อื่นแล้วหนีลงเขาไปได้ก็จะเป็นเรื่องยุ่งยาก

เพียงแต่ในตอนนี้ นางไม่มีแรงพอที่จะไล่ตามแล้ว จึงไปหายาในคลังกับคนใบ้

เมื่อไปถึง โฉวสือชีและอวี๋โหรวก็อยู่ที่นั่น

อวี๋โหรวปรุงโอสถเสร็จแล้ว

โฉวสือชีกำลังค้นหาสมุนไพรอยู่ข้าง ๆ

“เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง?” โฉวสือชีถามด้วยความเป็นห่วง

ลั่วชิงยวนส่ายหน้า “ข้ามิเป็นอะไร”

โฉวสือชียื่นกล่องในมือออกมา แล้วพูดว่า “เจอโสมมังกรเพียงกิ่งเดียวเอง”

ลั่วชิงยวนรับกล่องมา แล้วส่งให้คนใบ้ “รอจัดการเรื่องนี้เสร็จก่อน ข้าจะจัดยาให้เจ้าชุดหนึ่ง แม้จะมิสามารถรักษาอาการของเจ้าให้หายขาดได้ แต่ก็พอจะยืดชีวิตได้”

คนใบ้พยักหน้า รับโสมมังกรมาด้วยสีหน้าซับซ้อนภายใต้หน้ากาก

โฉวสือชีกล่าวเสียงหนักแน่น “คลังโอสถนี่ใหญ่โตเกินไป ข้าหาบัวถวายมิเจอจริง ๆ”

“และเมื่อดูแล้วในนี้ก็มีร่องรอยการถูกรื้อค้น ต่งอวิ๋นซิ่วคงมิได้หลอกพวกเรา บัวถวายคงถูกใครบางคนชิงไปแล้ว”

เมื่อได้ยินดังนั้น ลั่วชิงยวนก็ขมวดคิ้วแน่น “บังเอิญเกินไปแล้ว บัวถวายถูกชิงไปตอนที่เรามาถึงพอดี”

“แถมยังถูกกวาดไปจนเกลี้ยง”

“สมุนไพรอื่นก็มิแตะต้องเลย…”

โฉวสือชีเองก็มิอยากจะเชื่อเช่นกัน แต่มองไปรอบ ๆ แล้วก็หาบัวถวายมิพบจริง ๆ

“แล้วผู้ใดกันเล่าที่สามารถขึ้นมาบนเขาแห่งนี้ได้อย่างง่ายดาย พวกเราเข้ามายังเมืองแห่งภูตผียังต้องเสี่ยงเป็นเสี่ยงตาย”

“หากคนผู้นั้นเข้ามาในเมืองแห่งภูตผีแห่งนี้ก่อนหน้าพวกเรา เหตุใดพวกเราจึงมิพบเขาเลย?”

ลั่วชิงยวนครุ่นคิด แล้วคาดเดาว่า “หากคนผู้นั้นฉวยโอกาสที่พวกเรามาถึงชิงบัวถวายไป ก็คงต้องจงใจมาเพื่อข้า”

“มิรู้ว่าจะเป็นคนของสำนักเทียนฉยงหรือไม่”

คราวก่อนที่ตลาดมืด มีเพียงคนของสำนักเทียนฉยงเท่านั้นที่ทุ่มเงินประมูลบัวถวายในราคาสูง

ในเวลานี้ อวี๋โหรวปรุงโอสถเสร็จแล้วและยกมาให้ “ถึงจะไม่มีบัวถวาย แต่สมุนไพรหายากที่นี่ก็มีมากมายหลายอย่างล้วนเป็นยารักษาอาการบาดเจ็บภายใน พวกเจ้ากินสักถ้วยเถิด”

ทุกคนพักผ่อนอยู่ในคลังโอสถครู่หนึ่งและกินยา