ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1426

โฉวสือชีตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้น

ลั่วชิงยวนรีบเข้าไปดู เมื่อเห็นบัวถวายก็ดีใจเป็นอย่างยิ่ง

“นี่คงเป็นของที่พวกนั้นบังเอิญทำตกไว้โดยมิได้ตั้งใจ”

โฉวสือชีกล่าวพลางเปิดหน้าต่างก็เห็นว่ามีรอยเท้าอยู่บนขอบหน้าต่างจริง ๆ

“โชคดีจริง ๆ ที่ยังหาเจออีกดอก”

ลั่วชิงยวนยกยิ้มแล้วกล่าวว่า “ใช่แล้ว ดูเหมือนสวรรค์จะมิใจร้ายกับข้ามากนัก”

ถึงแม้จะหาบัวถวายเจอเพียงดอกเดียวแต่สำหรับลั่วชิงยวนแล้วก็สามารถช่วยชีวิตนางได้ และพอจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อีกสักระยะ

จากนั้นลั่วชิงยวนก็จัดยาให้คนใบ้นำกลับไปกิน เมื่อได้สมุนไพรครบถ้วนจากในคลังโอสถนี้จึงจัดยาได้หลายห่อ

หลังจากกินยาแล้วลุงเฉิงก็เข้ามา

“ท่านเจ้าเมือง จัดการศพเรียบร้อยแล้วขอรับ มีสิ่งใดให้ข้าน้อยจัดการต่อหรือไม่?”

ลั่วชิงยวนกล่าวว่า “ช่วยพาข้าไปดูห้องของต่งอวิ๋นซิ่วหน่อย”

“ขอรับ”

จากนั้นลั่วชิงยวนก็มายังเรือนของต่งอวิ๋นซิ่ว ลุงเฉิงกล่าวว่า “ท่านเจ้าเมือง ท่านโปรดดูว่าเครื่องเรือนในห้องนี้ต้องปรับเปลี่ยนสิ่งใดหรือไม่ ข้าน้อยจะได้จัดการให้ขอรับ”

ลั่วชิงยวนมองดูห้องคร่าว ๆ จากนั้นก็ไปยังห้องตำรา

นางพบแผนที่การวางกำลังป้องกันซึ่งเป็นแผ่นเดียวกับที่ฉีกมาจากบันทึกของอวี๋ตันเฟิ่ง

กลไกบนภูเขานี้เรียกได้ว่าละเอียดซับซ้อนอย่างยิ่ง

ลุงเฉิงอธิบายอยู่ข้าง ๆ ว่า “อวี๋ตันเฟิ่งเป็นคนวาดแผนที่นี้ขึ้นมา ต่อมาเมื่อนางเสียชีวิตไป โหยวจิ้งเฉิงก็นำแผนที่การวางกำลังป้องกันนี้มาใช้จัดวางกลไกบนยอดเขาในปัจจุบัน”

“เหมือนกับของเดิมไม่มีผิดเพี้ยนเลยขอรับ”

ลั่วชิงยวนพยักหน้าอย่างครุ่นคิด จากนั้นถามว่า “เช่นนั้นสถานที่แห่งนั้นก่อนหน้านี้ก็ถูกทิ้งร้างไปแล้ว เมื่อก่อนเป็นหน้าผาเช่นนี้หรือ?”

ลุงเฉิงกล่าวว่า “ก่อนหน้านี้ก็เป็นหน้าผาขอรับ แต่มีสะพานและเชือกมากมาย ทั้งยังแข็งแรงมากด้วย”

“หลังจากที่อวี๋ตันเฟิ่งเสียชีวิตไป โหยวจิ้งเฉิงก็ไปเอาระเบิดมาระเบิดสะพานเหล่านั้นทิ้ง”