หลังจากที่ลั่วชิงยวนสังเกตเห็น คนที่อยู่นอกประตูนั้นก็รีบหลบหนีไป
ลั่วชิงยวนเดินไปเปิดประตู แล้วมองออกไปข้างนอก ทว่ามิเห็นแม้แต่เงาของคนผู้นั้น
แต่ลั่วชิงยวนจำดวงตาคู่นั้นได้
เวินซินถง!
เวินซินถงก็มาด้วย
ค่ำคืนแห่งการประมูลนี้จะต้องครึกครื้นมากเป็นแน่
เมื่อถึงเวลา โคมไฟทุกดวงก็ส่องสว่าง ทั่วทั้งหอเจิดจ้าราวกับยามกลางวัน
ผู้ดำเนินการประมูลเบื้องล่างกล่าวเปิดงานว่า “วันนี้มีสมบัติล้ำค่าทั้งสิ้นสามสิบชิ้น ล้วนเป็นเอกลักษณ์มีหนึ่งไม่มีสอง ท่านทั้งหลายโปรดจับจ้องโอกาสแล้วลงมือคว้าไว้อย่าได้ลังเล”
จากนั้นสมบัติล้ำค่าชิ้นแรกก็ถูกนำขึ้นมา
ผู้ดำเนินการประมูลยังมิทันกล่าวจบ เฉินชีก็เอ่ยราคาโดยพลัน “ห้าพันตำลึง!”
ทันใดนั้น เสียงสตรีก็ดังมาจากห้องถัดไป “หนึ่งหมื่นตำลึง!”
เฉินชีมิยอมแพ้ ตะโกนเสียงดัง “สองหมื่นตำลึง!”
คาดมิถึงว่าอีกฝ่ายก็ดูมุ่งมั่นที่จะชนะเช่นกัน เพิ่มราคาเป็นสี่หมื่นตำลึงทันที
จนในที่สุดราคาก็สูงขึ้นถึงแปดหมื่น
เฉินชีกำหมัดแน่น ราคานี้เห็นชัดว่ามิอาจเพิ่มได้อีก มิเช่นนั้นเงินทองที่มีย่อมมิเพียงพอ
ลั่วชิงยวนนั่งสงบเสงี่ยม กล่าวเบา ๆ “แปดหมื่นตำลึงแพงเกินไปแล้ว ดูชิ้นต่อไปเถิด”
สมบัติล้ำค่าชิ้นแรกจึงตกเป็นของผู้ประมูลห้องข้าง ๆ
สมบัติล้ำค่าชิ้นที่สองถูกนำขึ้นมา
คาดมิถึงว่าห้องข้าง ๆ จะเปิดด้วยแปดหมื่นตำลึง
กระทั่งมิให้โอกาสพวกเขาได้ต่อรองราคาก็ประมูลสิ่งของไปเสียแล้ว
เมื่อถึงชิ้นที่สาม ลั่วชิงยวนจึงได้ยินเสียงของเวินซินถง นางเอ่ยราคาที่สามหมื่นตำลึง
เฉินชีรีบเพิ่มราคาเป็นสี่หมื่น
แต่ห้องข้าง ๆ กลับเอ่ยราคาแปดหมื่นอีกครั้ง
แล้วก็ถูกประมูลไปอีก
การประมูลจบลงอย่างรวดเร็วติดต่อกันถึงแปดครั้ง สินค้าทั้งหมดตกเป็นของผู้ประมูลห้องข้าง ๆ
โฉวสือชีกล่าวด้วยความกังวล “ถูกประมูลไปถึงแปดชิ้นแล้ว”
“มีทั้งหมดเพียงสามสิบชิ้น พวกเราต้องประมูลมาอย่างน้อยยี่สิบชิ้น”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อ่านมาสามร้อยกว่าตอน ยอมรับว่านางเอกเป็นคนเก่ง เก่งแต่ทำเรื่องโง่ๆ โง่จนอ่านไปเจ็บอกไป โมโหจนจะเป็นลม ทำเพื่อผู้ชายแบบอิอ๋องไม่รู้กี่รอบ อีกกี่ตอนนางเอกถึงจะฉลาด...
หายไปไหน ไม่อัพหลายวันแล้ว ติดอยู่ตอนที่ 1386 รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า...
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...