ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1460

หลังจากที่ลั่วชิงยวนสังเกตเห็น คนที่อยู่นอกประตูนั้นก็รีบหลบหนีไป

ลั่วชิงยวนเดินไปเปิดประตู แล้วมองออกไปข้างนอก ทว่ามิเห็นแม้แต่เงาของคนผู้นั้น

แต่ลั่วชิงยวนจำดวงตาคู่นั้นได้

เวินซินถง!

เวินซินถงก็มาด้วย

ค่ำคืนแห่งการประมูลนี้จะต้องครึกครื้นมากเป็นแน่

เมื่อถึงเวลา โคมไฟทุกดวงก็ส่องสว่าง ทั่วทั้งหอเจิดจ้าราวกับยามกลางวัน

ผู้ดำเนินการประมูลเบื้องล่างกล่าวเปิดงานว่า “วันนี้มีสมบัติล้ำค่าทั้งสิ้นสามสิบชิ้น ล้วนเป็นเอกลักษณ์มีหนึ่งไม่มีสอง ท่านทั้งหลายโปรดจับจ้องโอกาสแล้วลงมือคว้าไว้อย่าได้ลังเล”

จากนั้นสมบัติล้ำค่าชิ้นแรกก็ถูกนำขึ้นมา

ผู้ดำเนินการประมูลยังมิทันกล่าวจบ เฉินชีก็เอ่ยราคาโดยพลัน “ห้าพันตำลึง!”

ทันใดนั้น เสียงสตรีก็ดังมาจากห้องถัดไป “หนึ่งหมื่นตำลึง!”

เฉินชีมิยอมแพ้ ตะโกนเสียงดัง “สองหมื่นตำลึง!”

คาดมิถึงว่าอีกฝ่ายก็ดูมุ่งมั่นที่จะชนะเช่นกัน เพิ่มราคาเป็นสี่หมื่นตำลึงทันที

จนในที่สุดราคาก็สูงขึ้นถึงแปดหมื่น

เฉินชีกำหมัดแน่น ราคานี้เห็นชัดว่ามิอาจเพิ่มได้อีก มิเช่นนั้นเงินทองที่มีย่อมมิเพียงพอ

ลั่วชิงยวนนั่งสงบเสงี่ยม กล่าวเบา ๆ “แปดหมื่นตำลึงแพงเกินไปแล้ว ดูชิ้นต่อไปเถิด”

สมบัติล้ำค่าชิ้นแรกจึงตกเป็นของผู้ประมูลห้องข้าง ๆ

สมบัติล้ำค่าชิ้นที่สองถูกนำขึ้นมา

คาดมิถึงว่าห้องข้าง ๆ จะเปิดด้วยแปดหมื่นตำลึง

กระทั่งมิให้โอกาสพวกเขาได้ต่อรองราคาก็ประมูลสิ่งของไปเสียแล้ว

เมื่อถึงชิ้นที่สาม ลั่วชิงยวนจึงได้ยินเสียงของเวินซินถง นางเอ่ยราคาที่สามหมื่นตำลึง

เฉินชีรีบเพิ่มราคาเป็นสี่หมื่น

แต่ห้องข้าง ๆ กลับเอ่ยราคาแปดหมื่นอีกครั้ง

แล้วก็ถูกประมูลไปอีก

การประมูลจบลงอย่างรวดเร็วติดต่อกันถึงแปดครั้ง สินค้าทั้งหมดตกเป็นของผู้ประมูลห้องข้าง ๆ

โฉวสือชีกล่าวด้วยความกังวล “ถูกประมูลไปถึงแปดชิ้นแล้ว”

“มีทั้งหมดเพียงสามสิบชิ้น พวกเราต้องประมูลมาอย่างน้อยยี่สิบชิ้น”