โฉวสือชีพูดด้วยความตกใจ “นางบอกว่านางมีนามว่าโหยวหัวหนิง!”
ลั่วชิงยวนพยักหน้า “ข้าได้ยินแล้ว”
“มิรู้ว่ามีความเกี่ยวข้องอันใดกับโหยวจิ้งเฉิงหรือไม่”
“ดูเหมือนว่าสาเหตุการตายของอวี๋ตันเฟิ่งคงยังมิอาจเปิดเผยได้ในยามนี้”
จำต้องสืบให้กระจ่างเสียก่อนว่า โหยวหัวหนิงผู้นี้มีความสัมพันธ์เช่นไรกับโหยวจิ้งเฉิง
แต่ก็บังเอิญเกินไป
อวี๋ตันเฟิ่งสิ้นชีพด้วยน้ำมือของโหยวจิ้งเฉิง
ส่วนพี่ชายของอวี๋ตันเฟิ่งกลับได้ภรรยาสกุลโหยว
มิรู้ว่าในเรื่องนี้จะมีเงื่อนงำอะไรแอบแฝงอยู่หรือไม่
ลั่วชิงยวนทำได้เพียงเก็บงำความลับนี้ไว้ชั่วคราว
อวี๋ตันเฟิ่งมอบเมืองแห่งภูตผีให้แก่นาง หากญาติของนางมีภัย นางย่อมต้องยื่นมือเข้าช่วยเหลือ
ครู่หนึ่งก็มีคนนำอาหารมาให้
ลั่วชิงยวนตรวจดูอาหารแล้วมิพบสิ่งผิดปกติ ทั้งสามจึงกินอาหารกันเพียงเล็กน้อย
จากนั้นก็กลับไปยังห้องพักของตน
โฉวสือชีและคนใบ้ผลัดกันนอน คนที่ตื่นอยู่จะต้องคอยฟังความเคลื่อนไหวภายนอกตลอดเวลา เพื่อให้มั่นใจในความปลอดภัย
ก่อนที่จะรู้ตัว ฟ้าก็สางแล้ว
ทั้งสามถูกเชิญไปยังห้องโถงใหญ่เพื่อกินอาหารเช้า
ลั่วชิงยวนเพิ่งได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของอวี๋หงในเวลานี้ ทั้งยังได้พบกับบิดามารดาของอวี๋ตันเฟิ่งด้วย
ทั้งสองมีอายุมากแล้ว ทั้งยังเจ็บป่วยเรื้อรัง ดูอ่อนเพลียยิ่งนัก แต่สีหน้ากลับดูแจ่มใสอย่างน่าประหลาด
คงเป็นเพราะจดหมายเหล่านั้นเมื่อคืนนี้ที่ช่วยให้สองสามีภรรยาผู้ชราคลายความทุกข์ลงได้บ้าง
อย่างน้อยก็พิสูจน์ได้ว่าเมื่อครั้งนั้นอวี๋ตันเฟิ่งมิได้ตัดใจทอดทิ้งครอบครัวอย่างเลือดเย็น
“เมื่อคืนยังมิทันได้ถาม แม่นางมีนามว่ากระไรหรือ?” อวี๋หงถามด้วยความตื่นเต้น
“ลั่วชิงยวน”
“อ้อ แม่นางลั่ว” อวี๋หงถามอีกว่า “เมื่อคืนข้ารีบร้อนไปหน่อย แม่นางกล่าวว่าน้องสาวข้ามิได้อยู่บนใต้หล้านี้แล้ว มิทราบว่านางสิ้นไปด้วยเหตุอะไร?”
“ตลอดหลายปีมานี้นางไปอยู่ที่ใด?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อ่านมาสามร้อยกว่าตอน ยอมรับว่านางเอกเป็นคนเก่ง เก่งแต่ทำเรื่องโง่ๆ โง่จนอ่านไปเจ็บอกไป โมโหจนจะเป็นลม ทำเพื่อผู้ชายแบบอิอ๋องไม่รู้กี่รอบ อีกกี่ตอนนางเอกถึงจะฉลาด...
หายไปไหน ไม่อัพหลายวันแล้ว ติดอยู่ตอนที่ 1386 รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า...
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...