ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1465

เมื่อผู้อาวุโสทั้งสองของตระกูลอวี๋เพิ่งถูกส่งกลับห้อง อวี๋หงจึงถามลั่วชิงยวนว่า “แม่นางลั่ว ท่านมีสิ่งใดในใจที่ยากจะเอ่ยเกี่ยวกับการตายของน้องสาวข้าหรือไม่?”

“หากมีสิ่งใดที่มิสะดวกให้บิดามารดาข้ารู้ ท่านพอจะบอกข้าเป็นการส่วนตัวได้หรือไม่?”

อวี๋หงยังคงปรารถนาที่จะทราบสาเหตุการตายที่แท้จริงของอวี๋ตันเฟิ่ง

ลั่วชิงยวนมีสีหน้าเคร่งเครียด มิใช่ว่านางมิอยากกล่าว เพียงแต่เมื่อนึกถึงโหยวหัวหนิง นางก็พูดมิออก

นางจึงเปลี่ยนเรื่องด้วยการถามว่า “ท่านเจ้าเมือง ข้าขอถามท่านได้หรือไม่ว่าภรรยาของท่านมีพี่น้องหรือไม่?”

เมื่อได้ยินคำถามนี้ อวี๋หงก็ประหลาดใจยิ่งนัก มิเข้าใจว่าเหตุใดลั่วชิงยวนจึงถามเช่นนี้

“เรื่องนี้เกี่ยวข้องอันใดกับน้องสาวข้าหรือ?”

ลั่วชิงยวนมองอวี๋หงด้วยสีหน้าจริงจัง “เรื่องนี้สำคัญสำหรับข้ามาก”

อวี๋หงพยักหน้า จากนั้นก็ตอบว่า “นางมีพี่ชายคนหนึ่ง นามว่า…”

ลั่วชิงยวนฟังด้วยใจจดจ่อ

แต่ทันใดนั้นเอง ภายนอกก็มีเสียงรีบร้อนดังขึ้น “ท่านเจ้าเมือง! เกิดเรื่องแล้วขอรับ! เฉินชีกำลังอาละวาดใหญ่โต ต้องการพบท่านเจ้าเมือง! ทำร้ายพี่น้องของเราไปหลายคนแล้วขอรับ!”

เมื่อได้ยินดังนั้น อวี๋หงก็ตกใจ “เฉินชีรึ? ข้ากับเขามิเคยมีเรื่องบาดหมางกันมาก่อน ทั้งยังมิเคยข้องเกี่ยวกัน เขาต้องการสิ่งใดกัน?!”

ลั่วชิงยวนเองก็ตกใจเช่นกัน นางขมวดคิ้วกล่าวว่า “คงเป็นข้าเองที่นำความวุ่นวายมาสู่ท่านเจ้าเมือง”

จากนั้นพวกเขาก็รีบไปข้างนอกด้วยกัน

เห็นเฉินชีอยู่บนท้องถนน

คนที่อยู่รอบกายเขาล้วนถูกเขาโจมตีจนล้มระเนระนาดไปหมดแล้ว

อวี๋หงที่สวมหน้ากากกล่าวด้วยท่าทางเคร่งขรึม “ท่านแม่ทัพใหญ่เฉิน ท่านมีเจตนาอะไร?”

สายตาของเฉินชีกลับจับจ้องอยู่ที่ลั่วชิงยวน

เมื่อเห็นลั่วชิงยวนยืนอยู่กับเจ้าเมืองแห่งเมืองป้านกุ่ย เฉินชีก็ขมวดคิ้วแน่น นัยน์ตาฉายแววเจ็บปวด

“เจ้ามีหนทางอยู่แล้ว แต่กลับปิดบังข้าหรือ?” เฉินชีกล่าวด้วยน้ำเสียงตกใจราวกับมิอยากจะเชื่อ

ลั่วชิงยวนมีสีหน้าสงบ “ก็เจ้ารีบร้อนออกไปเอง”

“แต่เจ้ามิได้บอกข้าตั้งแต่แรกว่าเจ้าสามารถมาพบเจ้าเมืองได้!”