ลั่วชิงยวนจึงกล่าวคำอำลาลุงเฉิง จากนั้นจึงเดินทางลงเขาไปกับอวี๋หงเพื่อเดินทางกลับ
ระหว่างทาง ลั่วชิงยวนกล่าวกับอวี๋หงว่า “สมบัติทุกสิ่งในเมืองแห่งภูตผีล้วนเป็นของตระกูลอวี๋ของท่าน ท่านเป็นพี่ชายของอวี๋ตันเฟิ่ง ย่อมสมควรที่จะเข้าควบคุมเมืองแห่งภูตผี”
“หากท่าน…”
ลั่วชิงยวนยังมิทันกล่าวจบ อวี๋หงก็ขัดจังหวะนาง “มิต้องแล้ว”
“ข้าทราบเรื่องราวทั้งหมดจากลุงเฉิงแล้ว เมืองแห่งภูตผีเป็นสิ่งที่น้องสาวข้ามอบให้ท่าน”
“ท่านแก้แค้นให้นางสำเร็จ ก็ถือว่าเป็นผู้มีพระคุณต่อตระกูลอวี๋ของพวกข้า”
“ท่านเป็นเจ้าเมืองแห่งภูตผีแล้ว อย่าได้ปฏิเสธเลย”
อวี๋หงรู้สึกซาบซึ้งใจยิ่งนัก ทั้งยังเสียใจที่เคยเข้าใจลั่วชิงยวนผิดไป
โชคดีที่ลั่วชิงยวนมิได้ถือสา มิเช่นนั้นคืนนั้นตระกูลของพวกเขาคงต้องประสบเคราะห์ร้าย เกรงว่าจะมิเหลือผู้รอดชีวิต
เมื่อคิดถึงตรงนี้ อวี๋หงก็หันมายิ้มให้ลั่วชิงยวน “ข้าเห็นว่าแม่นางลั่วมีสติปัญญาเฉลียวฉลาด ทั้งยังขับไล่ภูตผีปีศาจและมีความสามารถทางการแพทย์ เมืองแห่งภูตผีมีกับดักและอันตรายมากมาย ท่านก็ยังสามารถบุกเบิกหนทางได้ ช่างน่าเลื่อมใสยิ่งนัก”
“มิทราบว่าจะมีวาสนาได้สาบานเป็นพี่น้องกับแม่นางลั่วหรือไม่?”
“ถึงแม้ข้าจะมีอายุพอจะเป็นบิดาของท่านได้แล้ว แต่ข้ามิอยากเอาเปรียบท่าน เป็นพี่น้องกันดีหรือไม่?”
เมื่อได้ยินดังนั้น ลั่วชิงยวนก็ตกตะลึง
“พี่น้องหรือ? เช่นนี้มิถือว่าข้าเอาเปรียบท่านหรอกหรือ?”
อวี๋หงหัวเราะเสียงดัง “ข้ายินดี!”
“แล้วแต่แม่นางลั่วจะยินยอมหรือไม่?”
ลั่วชิงยวนมิได้ลังเล ตอบตกลงทันที “ดีสิ เช่นนั้นต่อไปข้าจะเรียกท่านว่าพี่ชาย!”
อวี๋หงฟังแล้วพึงพอใจยิ่งนัก กระทั่งรู้สึกซาบซึ้งใจด้วยซ้ำ
เขามิได้ยินคำเรียกขานว่าพี่ชายมานานหลายปีแล้ว
“ฮ่าๆๆๆ ดีมาก! นับจากนี้ไปเจ้าคือน้องหญิงของอวี๋หงผู้นี้! คุณหนูแห่งตลาดมืด! ข้าดูแลเมืองป้านกุ่ย เจ้าดูแลเมืองแห่งภูตผี”
“ต่อไปหากมีสิ่งใดที่ต้องการก็บอกพี่ชายได้ทุกเมื่อ!”
“และหากมีผู้ใดรังแกเจ้า ก็จงบอกพี่ชายด้วย!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อ่านมาสามร้อยกว่าตอน ยอมรับว่านางเอกเป็นคนเก่ง เก่งแต่ทำเรื่องโง่ๆ โง่จนอ่านไปเจ็บอกไป โมโหจนจะเป็นลม ทำเพื่อผู้ชายแบบอิอ๋องไม่รู้กี่รอบ อีกกี่ตอนนางเอกถึงจะฉลาด...
หายไปไหน ไม่อัพหลายวันแล้ว ติดอยู่ตอนที่ 1386 รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า...
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...