ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1511

“ลั่วชิงยวน ข้าขอเตือนเจ้าว่าอย่าได้ล่วงเกินท่านแม่ทัพใหญ่!”

เมื่อได้ยินชื่อนั้น ลั่วชิงยวนก็ขมวดคิ้ว แล้วเลิกคิ้วถาม “ตำแหน่งนี้ใหญ่มากนักหรือ?”

“สมควรให้ข้าให้เกียรติด้วยหรือ?”

เมื่อสิ้นคำนั้น สีหน้าของคนหลายคนก็พลันเปลี่ยนไปในทันที

อวี๋หลินตวาดว่า “ไร้ความรู้! ทั่วทั้งแคว้นหลีมีเก้าหัวเมือง แม่ทัพใหญ่ค่ายทหารอวิ๋นโจวคือผู้ปกครองสูงสุดของอวิ๋นโจว!”

“เจ้ายังมิรีบมอบกระบี่หมื่นทิศอีก! เพื่อขอให้ท่านแม่ทัพใหญ่ไว้ชีวิตอย่างไรเล่า!”

ฉีเฮ่าเผยสีหน้ามิพอใจ ท่าทีสูงส่งราวกับกำลังรอให้ลั่วชิงยวนคุกเข่าขออภัยแล้วมอบกระบี่หมื่นทิศให้

ผู้คนโดยรอบต่างอุทานด้วยความตกใจ

“แม่ทัพใหญ่ค่ายอวิ๋นโจวหรือ? ถึงกับมาตลาดมืดเลยหรือนี่”

“ได้ยินมาว่า ค่ายอวิ๋นโจวคือค่ายที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาเก้าหัวเมือง มิใช่เพียงทหารที่แข็งแกร่ง แม่ทัพก็ยังแข็งแกร่งยิ่งนัก!”

“หากตลาดมืดกล้าล่วงเกินพวกเขา เมืองป้านกุ่ยคงจะต้องถูกทำลายมิใช่หรือ?”

ฉีเฮ่าฟังคำพูดเหล่านั้นแล้วยิ่งพึงพอใจ

ตลาดมืดเล็ก ๆ นี้จะกล้าล่วงเกินค่ายอวิ๋นโจวได้อย่างไร?

ทว่าลั่วชิงยวนกลับยังคงมีสีหน้าสงบ มิได้แสดงความหวาดกลัวแม้แต่น้อย

นางกลับตอบอย่างใจเย็นว่า “แม่ทัพใหญ่ค่ายอวิ๋นโจวแล้วอย่างไรเล่า?”

“เมื่อมาถึงถิ่นของตลาดมืดก็ต้องทำตามกฎของตลาดมืด!”

“กระบี่หมื่นทิศเล่มนี้ ข้าซื้อมาด้วยเงินทองของข้าเอง หากท่านต้องการก็จงประมูลอย่างยุติธรรม”

“ส่วนการพนันระหว่างข้ากับอวี๋หลิน เขาแพ้แล้ว ต้องยอมทิ้งแขนไว้!”

น้ำเสียงที่ดุดันและหนักแน่นของลั่วชิงยวนทำให้ทุกคนรอบข้างตกใจมาก

มิคาดว่าสตรีอย่างนางจะมีความอาจหาญถึงเพียงนี้

หากเป็นคนอื่น เมื่ออยู่ต่อหน้าคนอย่างฉีเฮ่าย่อมต้องหวาดกลัวจนเสียสติไปแล้ว

เพราะท้ายที่สุดแล้ว แม่ทัพใหญ่แห่งเก้าหัวเมืองผู้นี้ก็เป็นผู้กุมอำนาจทางทหารโดยตรง

มีฐานะสูงกว่าขุนนางในเมืองหลวงมากนัก เพราะมีกำลังพลอยู่ในมือ

ผู้ที่สามารถเป็นแม่ทัพได้ล้วนมิใช่เพียงพวกที่มีดีแต่เปลือกแต่ไร้ฝีมือแน่นอน ในระดับหนึ่งแล้ว อารมณ์ของพวกเขามักจะรุนแรงกว่าคนทั่วไป และมิใช่พวกที่จะมานั่งฟังเหตุผลด้วยง่าย ๆ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน