ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1515

อวี๋หลินล้มลงกับพื้น มิกล้าลุกขึ้นอีก เขาตะโกนด้วยความหวาดกลัว “จูลั่ว! เจ้ามัวยืนเฉยอยู่หาปะไร ลงมือสิ!”

จูลั่วที่ยืนอยู่ห่าง ๆ เหลือบมองมา

ลั่วชิงยวนเหยียบอกอวี๋หลิน พลางจ้องมองเขาจากเบื้องบนด้วยสายตาคมกริบ “ข้าบอกแล้วว่าวันนี้ข้าจะเอาแขนของเจ้าให้ได้!”

เมื่อกล่าวจบ นางก็หยิบกระบี่ขึ้นมาจากพื้น

แล้วฟันเข้าที่แขนของอวี๋หลินอย่างแรง

เสียงกรีดร้องอันน่าเวทนาดังก้อง

เลือดแดงฉานสาดกระเซ็น

อวี๋หลินกุมแขนที่ขาดสะบั้นไว้พลางกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด

ภาพนี้โหดร้ายนองเลือดอย่างยิ่ง

ทว่าลั่วชิงยวนกลับมิได้กะพริบตาแม้แต่น้อย

“เจ้าน่ะรึ? คู่ควรที่จะมาแย่งตำแหน่งเจ้าเมืองหรือไร? เจ้าคนไร้ค่า!”

ลั่วชิงยวนเตะเขาออกไป

แต่ในเวลานั้นเอง จูลั่วก็ฉวยกระบี่หมื่นทิศมาอย่างรวดเร็ว แล้วเงื้อกระบี่พุ่งเข้าใส่ลั่วชิงยวน

ลั่วชิงยวนหรี่ตาลงมองเขา ก่อนจะเดาะลิ้นแล้วส่ายหน้า “แม้จะถือกระบี่หมื่นทิศแล้ว ทว่าเทียบท่าทีของเจ้ากับฝูเหมิ่งแล้วก็ยังห่างไกลนัก”

ท่าทีของฝูเหมิ่งเมื่อถือกระบี่นั้นสามารถทำให้ผู้คนใจสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัวได้ แต่จูลั่วกลับมิเป็นเช่นนั้น

จูลั่วหยุดยืนอยู่เบื้องหน้าลั่วชิงยวน สายตาของเขาคมกริบ ยกกระบี่ยาวชี้ตรงมาที่นาง

“วันนี้กระบี่หมื่นทิศจะเป็นของข้า ข้ายอมให้เจ้าสามกระบวนท่า”

ลั่วชิงยวนอดมิได้ที่จะหัวเราะเบา ๆ เขายังรู้อยู่ว่าการแย่งกระบี่ไปนั้นมิถูกต้อง จึงยอมให้นางสามกระบวนท่า

คงหวังให้นางตายหลังจากสามกระบวนท่ากระมัง

ลั่วชิงยวนหรี่ตาลง ในดวงตาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

มุมปากยกยิ้มอย่างเย็นชา นางยกมือขึ้นเรียก

โฉวสือชีถือกล่องกระบี่เดินมาข้างลั่วชิงยวน

เมื่อกล่องกระบี่เปิดออก

ในชั่วขณะนั้น ดวงตาของจูลั่วก็เป็นประกายขึ้น

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน