ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1532

บนลานประลอง

หลังจากที่ลั่วชิงยวนและจูลั่วปะทะกันหลายกระบวนท่าอย่างลองเชิง จูลั่วเป็นฝ่ายเริ่มโจมตีอย่างรุนแรงก่อน

เขาควบคุมกระบี่ในมือได้อย่างชำนาญ หมายจะแทงไปที่ใดก็แทงได้โดยไม่มีความผิดพลาดแม้แต่น้อย ตำแหน่งที่โจมตีล้วนเป็นจุดอ่อน

แม้มิต้องชำนาญมากนัก เมื่อเขาร่ายเพลงกระบี่ชุดหนึ่งออกมา ก็ไม่มีคู่ต่อสู้รายใดสามารถหลบหนีไปได้อย่างปลอดภัยแล้ว

ฝูเหมิ่งเป็นคนแรกที่ได้เจอ

และคราวนี้ เขาก็พบกับคู่ต่อสู้อีกครั้ง

เพราะเพลงกระบี่ชุดนี้ของเขาทำร้ายลั่วชิงยวนมิได้เลยแม้แต่น้อย

ลั่วชิงยวนดูเหมือนมิค่อยชำนาญฝีมือกระบี่นัก แต่กลับรวดเร็วและตอบสนองได้ดี ในตอนแรกยังดูเหมือนรับมือมิไหว แต่หลังจากสองสามกระบวนท่า ก็สามารถจับทางกระบี่ของเขาได้อย่างรวดเร็ว

เดินหนึ่งก้าว คิดก้าวต่อไป ทุกก้าวสามารถสกัดการโจมตีของจูลั่วได้อย่างสมบูรณ์แบบ

ชุดการป้องกันที่ไร้ช่องโหว่เช่นนี้ทำเอาจูลั่วตกตะลึงในใจ

ผู้คนรอบข้างต่างร้องอุทานมิขาดสาย

“ลั่วชิงยวนผู้นี้แข็งแกร่งจริง ๆ ถึงแม้จะมองมิออกว่าใช้เพลงกระบี่แบบใด แต่กลับสามารถต้านทานเพลงกระบี่ของจูลั่วได้”

“มิบาดเจ็บแม้แต่น้อย!”

“ดูท่าคราวนี้ลั่วชิงยวนต้องชนะแน่นอน!”

ทุกคนต่างส่งเสียงโห่ร้องยินดี

ถึงแม้จะมีผู้สนับสนุนจูลั่ว แต่เสียงของพวกเขาก็ถูกเสียงเหล่านั้นกลืนหายไปหมด

เมื่อจูลั่วฟังเสียงเหล่านั้นจากภายนอก ใจเขาก็พลันว้าวุ่นขึ้นมาอีกครั้ง

ในวินาทีนั้น ลั่วชิงยวนก็สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงในดวงตาของจูลั่ว เมื่อเขาเงื้อกระบี่โจมตี สายตาของเขาเต็มไปด้วยจิตสังหาร ดวงตาแดงก่ำ

ลั่วชิงยวนสงสัยในใจ จูลั่วดูเหมือนมิค่อยปกติ

การโจมตีของจูลั่วรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ดูเหมือนเขาต้องการเอาชนะการประลองครั้งนี้อย่างเร่งด่วน

พละกำลังของลั่วชิงยวนอ่อนด้อยกว่าจูลั่ว หากถูกกดดันเช่นนี้ตลอดเวลาและพยายามสุดกำลังเพื่อต้านทานการโจมตี นางก็คงทนได้มินานนัก

บนโรงน้ำชา เกาเหมียวเหมี่ยวยิ้มอย่างสมใจ “ดูสิ จูลั่วจะเริ่มแล้ว”

เมื่อเห็นลั่วชิงยวนใกล้จะรับมือมิไหวแล้ว

มีคนในฝูงชนตะโกนว่า “จูลั่ว เจ้ารังแกผู้หญิง ไม่มียางอายบ้างหรือ?”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน