ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 158

“ลั่วชิงยวน!”

“ลงไปเดี๋ยวนี้!”

ลั่วชิงยวนกำลังจะเอ่ยปาก แต่มีเสียงเย็น ๆ และตกใจเล็กน้อยแทรกเข้ามาก่อน…

“ชิงยวน เสด็จพี่…”

ลั่วชิงยวนชะงัก นางเงยหน้า เห็นลั่วอวิ๋นโจวกำลังเดินมาทางนี้

มองดูท่าของพวกเขาทั้งสอง สีหน้าของเขาเก้กังเล็กน้อย จากนั้นจึงรีบหันหน้าไป

ฟู่เฉินหวนเพียงได้ยินเสียงก็รู้ได้ว่าเป็นใคร น้ำเสียงของเขาเคร่งขรึมลง “ยังไม่ลุกอีก!”

ลั่วชิงยวนยันร่างที่เจ็บปวดลุกขึ้น

ฟู่เฉินหวนลุกขึ้นตามทันทีเช่นกัน

ฟู่อวิ๋นโจวจึงหันร่าง กล่าวด้วยน้ำเสียงกังวล “เสด็จพี่ ชิงยวน พวกท่านมิเป็นไรกันใช่ไหม?”

คิ้วของฟู่เฉินหวนขมวดเล็กน้อย เขาตอบด้วยเสียงทุ้มต่ำ “เจ้ามาที่นี่ได้อย่างไร?”

“ข้ามาหานักทำนายชะตาท่านนั้น ข้าได้ยินว่าเขาอาศัยที่นี่ แต่…”

ฟู่อวิ๋นโจวมองไปทางบ้านที่กำลังลุกไหม้อยู่เบื้องหลังพวกเขาอย่างไม่เข้าใจ

“เจ้ามาได้มิถูกเวลานัก เขาไม่อยู่แล้ว” น้ำเสียงของฟู่เฉินหวนนิ่งเรียบ พูดจบเขาก็ก้าวขาจากไป

ขณะนี้เอง หัวของฟู่เฉินหวนรู้สึกหนักอึ้ง และล้มลงที่พื้นอย่างแรง

“เสด็จพี่!” ฟู่อวิ๋นโจวร้องตะโกนด้วยใบหน้าซีดเผือด

แต่ลั่วชิงยวนกลับพยุงฟู่เฉินหวนไว้อย่างไหวพริบไว นางนั่งจับชีพจรให้เขาอยู่บนพื้น และตรวจสอบบาดแผลที่ท้ายทอยของเขา

บาดแผลไม่เบาเลย

“องค์ชายห้า ช่วยหม่อมฉันที” ลั่วชิงยวนดึงแขนข้างหนึ่งของฟู่เฉินหวน

ฟู่อวิ๋นโจวอยากจะให้ฟู่เฉินหวนขี่หลัง แต่เขาแค่ดึงแขน ก็ถูกน้ำหนักของอีกฝ่ายรั้งไว้จนขาอ่อน และไอค่อกแค่กไม่หยุด