ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 209

ลั่วชิงยวนหันหลังเดินกลับเรือน นางคิดว่าแม่ทัพฉินนั้นเป็นคนรู้จักยืดหยุ่นหนักเบานัก

ไม่กี่อึดใจก่อน เขายังถามนางอย่างเกรี้ยวกราดอยู่นอกประตูตำหนัก ไม่นานเขาก็กลับมาขอโทษนาง

เมื่อกลับมาที่เรือน เวินซีหลานก็รีบมาหาข้างกายนางพร้อมฉินเยี่ยนเอ๋อร์ นางถามอย่างร้อนใจว่า “แม่ทัพฉินมาที่นี่หรือเจ้าคะ?”

ลั่วชิงยวนพยักหน้า นางหยิบม้วนภาพเล็ก ๆ ออกมาและบอกว่า “เจ้าเข้าไปก่อน แล้วตามข้าไปที่จวนตระกูลฉินทีหลัง”

แม่ลูกคู่นั้นต่างก็พากันตื่นเต้นและรีบเข้าไปในม้วนภาพของลั่วชิงยวนทันที ลั่วชิงยวนม้วมภาพและเก็บไว้ในแขนเสื้อ

จากนั้นนางก็เริ่มเตรียมการ

แน่นอนว่าภายในหนึ่งชั่วยาม แม่ทัพใหญ่ฉินก็มาหานางด้วยตัวเอง และฉินไป๋หลี่เองก็ตามมาเหมือนเช่นเคย

แต่ครั้งนี้พวกเขามาอย่างเอิกเกริกกว่าครั้งก่อน รถม้าสองคันจากจวนแม่ทัพฉินมาจอดอยู่ด้านนอกตำหนักอ๋อง ดึงดูดความสนใจของผู้คนมากมาย

แม่ทัพฉินพูดอย่างตื่นเต้นว่า “จวนถูกทำความสะอาดแล้ว เชิญพระชายา”

ฟู่เฉินหวนนิ่วหน้า เขาไพล่มือไว้ด้านหลังและกำลังจะเอ่ยปาก

ลั่วชิงยวนรับคำ “ถ้าเช่นนั้นก็ไปกันเถอะ”

เมื่อพูดจบนางก็หันมามองฟู่เฉินหวน “ท่านอ๋อง หม่อมฉันจะรับอาหารกลางวันที่จวนท่านแม่ทัพ ท่านไม่ต้องรอหม่อมฉัน”

พูดแล้วนางก็ออกไปขึ้นรถม้าพร้อมแม่ทัพฉินและฉินไป๋หลี่

ฟู่เฉินหวนยืนอยู่หน้าประตู เขาดูไม่มีความสุขเท่าไรนัก

ลั่วเยวี่ยอิงนั้นยืนมองอยู่ไกล ๆ นางรู้สึกขมฝาดในใจ นางเองไม่เคยได้รับการปฏิบัติเช่นนี้มาก่อน

นางเดินเข้าไปหาช้า ๆ “ท่านอ๋อง ถึงอย่างไรพี่สาวของหม่อมฉันก็เป็นถึงพระชายา แต่นางกลับแล่นไปที่จวนของบุรุษอื่นเช่นนี้ หากคำพูดแพร่ออกไปมันจะไม่แย่หรือเพคะ?”

แววตาฟู่เฉินหวนมืดครึ้มลง น้ำเสียงเขาเย็นชา “หากว่าใครกล้าพูดจาไร้สาระ ข้าจะตัดลิ้นมันซะ”

ลั่วเยวี่ยอิงใจสั่นสะท้าน นางรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย

ท่านอ๋องเปลี่ยนไปแล้ว

ตั้งแต่เมื่อไรกันที่ท่าทีที่ท่านอ๋องมีต่อลั่วชิงยวนเปลี่ยนไป และท่าทีที่มีต่อนางเองก็เปลี่ยนไป

นางจะยังอยู่ที่ตำหนักอ๋องต่อไปได้หรือไม่?