ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 208

เขายกแขนขึ้นและโค้งคำนับลั่วชิงยวนอย่างเคร่งขรึม

ตอนนั้นม่านตาฟู่เฉินหวนก็หรี่แคบลง

ลั่วเยวี่ยอิงสีหน้าแข็งค้าง นางไม่เข้าใจว่าทำไม

ประกายวาววับฉายพาดผ่านดวงตาของลั่วชิงยวน ดูเหมือนว่าแม่ทัพฉินจะรู้ข่าวเกี่ยวกับคุณชายใหญ่ฉินแล้ว

แต่นางไม่คิดว่าแม่ทัพฉินจะมาหานางเร็วเช่นนี้

และเขาจะทำความเคารพนางเต็มพิธีการ

“ข้ามาเพื่อขออภัยพระชายาเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้น”

แม้แต่ฉินไป๋หลี่เองก็ตกตะลึง “ท่านพ่อ นี่ท่านไม่ได้มาเพื่อ…”

ฉินชิงไห่จ้องเขาเขม็ง “คิดว่าบิดาของเจ้าเป็นคนไม่รู้แยกแยะถูกผิดเหรอ?”

สารรายงานเรื่องสงครามบอกว่า ฉินเซียนหลี่นั้นเกิดเรื่องมาหลายวันแล้วและยังไม่รู้ข่าวคราว หากว่าเป็นเพราะคำสาปของลั่วชิงยวน ก็ต้องใช้เวลาหลายวันในการสาปถึงจะส่งผลถึงวันนี้

แล้วเรื่องนี้จะเกิดขึ้นก่อนที่ลั่วชิงยวนจะสาปได้อย่างไร

นี่ก็หมายความได้เพียงว่า ลั่วชิงยวนนั้นพูดถูก

นางมีความสามารถจริง ๆ

ดังนั้นเขาจึงรีบมาขออภัย

ลั่วเยวี่ยอิงตะลึงงันและอดไม่ได้ที่จะบอกว่า “แม่ทัพใหญ่ฉิน ท่านเป็นผู้อาวุโส เหตุใดท่าน…”

ท่านถึงได้คำนับลั่วชิงยวน

นี่มันไม่มีเหตุผลเลย

แม่ทัพใหญ่ฉินพูดอย่างหมดความอดทน “นี่เป็นเรื่องระหว่างข้ากับลั่วชิงยวน ไม่เกี่ยวข้องกับผู้อื่น”

เมื่อพูดจบ เขาก็มองลั่วชิงยวนอีกหน “ข้าขออภัยแล้ว ขอได้โปรดพระชายาปล่อยวางความโกรธแค้นในอดีตและให้โอกาสข้าอีกครั้งได้หรือไม่?”

เขาได้ยินข่าวเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นในจวนมหาราชครูก่อนหน้านี้ แต่เขาก็ไม่สนใจนักในตอนนั้น แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าลั่วชิงยวนจะมีความสามารถจริง ๆ

เมืองหลวงนั้นห่างจากชายแดนใต้นับพันลี้ เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะรุดไปช่วยบุตรชายได้ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงมาหาลั่วชิงยวนเป็นที่พึ่งสุดท้าย และดูว่านางพอจะทำอะไรได้บ้างหรือไม่