ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 207

หลิวฮุ่ยเซียงรู้สึกยินดีมากที่ได้เห็นเช่นนั้น และนางหวังว่าแม่ทัพฉินจะไม่ปล่อยลั่วชิงยวนไปง่าย ๆ

“ท่านพ่อ” ฉินไป๋หลี่รีบตามไป

เมื่อหลิวฮุ่ยเซียงอยากจะตามไปด้วย ฉินไป๋หลี่ก็ลั่งให้คนกักนางเอาไว้ในจวน

ฉินไป๋หลี่ไม่อาจห้ามปรามบิดาของตนไม่ให้ไปที่ตำหนักอ๋องได้ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงติดตามไป

……

ที่ตำหนักอ๋อง

ลั่วเยวี่ยอิงเพิ่งได้รู้เรื่องที่เกิดขึ้นนอกตำหนักวันนี้

เมื่อได้ยินนางก็ยินดีมาก “ดูเหมือนว่าลั่วชิงยวนจะล่วงเกินจวนแม่ทัพฉินแล้ว แม้ว่านางจะได้รับความชื่นชอบของท่านมหาราชครู แต่นางก็ล่วงเกินท่านแม่ทัพฉิน ต่อไปชีวิตของนางคงไม่ง่ายแล้ว”

ลั่วเยวี่ยอิงกล่าว นางหลุบตาลงคิดก่อนจะยิ้มบาง “เหมือนว่าข้าต้องหาโอกาสให้อวิ๋นสี่พาข้าไปพบแม่นางหลิวสักหน่อย”

“ศัตรูของศัตรูคือมิตร”

ตอนนั้นเองนางรับใช้ก็วิ่งเข้ามารายงาน “แม่ทัพใหญ่ฉินกลับมาอีกแล้วเจ้าค่ะ”

ลั่วเยวี่ยอิงตาเป็นประกาย “เขากลับมาที่นี่เพื่อจัดการกับลั่วชิงยวนงั้นรึ? ถ้าแบบนั้นข้าจะพลาดโอกาสชมเรื่องดี ๆ เช่นนี้ไม่ได้แล้ว”

…

แม่ทัพฉินมาอยู่ที่หน้าตำหนักอ๋องอีกครั้ง

ข่าวนี้ทำให้ฟู่เฉินหวนเปลี่ยนสีหน้า “แม่ทัพฉินต้องการจักทำกระไรอีก?”

เขามุ่งหน้าไปที่หน้าประตู ตั้งใจจจะออกไปพบแม่ทัพฉินอีกครั้ง

“แม่ทัพฉิน เรื่องราวในวันนี้ก็จบไปแล้ว ท่านยังจักทำกระไรอีก?” น้ำเสียงฟู่เฉินหวนดูไม่พอใจ

ฉิงชิงไห่พูดอย่างเย็นชา “ท่านอ๋อง กระหม่อมมิตั้งใจจะมีความขัดแย้งกับท่าน กระหม่อมมาที่นี่เพื่อมาหาลั่วชิงยวน หวังว่าท่านอ๋องจะไม่ขัดขวาง”

ลั่วเยวี่ยอิงมาถึงและได้ยินน้ำเสียงที่ไม่เป็นมิตรนักของแม่ทัพฉิน