ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 218

“แต่เจ้าระวังหมอเทวดากู้ เขาอยู่ในเรือนทักษิณา เจ้าอย่าเข้าไปดีกว่า”

ได้ยินเข้า เวินซีหลานพยักหน้าและรีบตามขึ้นไป

ลั่วชิงยวนกลับมาในห้องของตน ประดิษฐ์ลูกแก้วหลิงหลงอีกครั้ง

ผ่านไปพักหนึ่ง เวินซีหลานกลับมา

นางกล่าว “ข้าเห็นแล้ว”

“ในภาพนั้น น่าจะวาดท่าน”

ได้ยินดังนี้ มือของลั่วชิงยวนชะงัก

วาดภาพนางงั้นหรือ? มิน่าล่ะฟู่เฉินหวนจึงพูดเช่นนั้น!

นางยังคงตกตะลึง เวินซีหลานกล่าวต่อ “ข้าเห็นเขากอดภาพพร้อมพึมพำกับตัวเองว่าชอบเจ้า”

ลั่วชิงยวนแข็งทื่อโดยสิ้นเชิง

ฟู่อวิ๋นโจวชอบลั่วชิงยวนจริง ๆ …

มิน่า ฟู่อวิ๋นโจวจึงดีต่อนางเช่นนี้ มิน่า ชายคนนี้จึงใส่ใจนางและอ่อนโยนมากเช่นนี้

คิดว่าก่อนที่ลั่วชิงยวนจะแต่งกับฟู่เฉินหวน ฟู่อวิ๋นโจวก็คงแอบชอบนางแล้ว

พวกเขาทั้งคู่เจอสถานการณ์ที่คล้ายกัน ต่างฝ่ายต่างมองอีกฝ่ายเป็นผู้รู้ใจ แต่ลั่วชิงยวนในตอนนั้น กลับมีแต่ฟู่เฉินหวนทั้งใจ จึงมิได้สังเกตเห็นว่าฟู่อวิ๋นโจวชอบนาง

เวินซีหลานเอ่ยกล่าว “ข้าว่าองค์ชายห้าก็เป็นคนรักเดียว นิสัยของเขาดีกว่าท่านอ๋องมากโขนัก”

ลั่วชิงยวนคิดถึงสีหน้ามืดครึ้มของฟู่เฉินหวน คิ้วของนางก็ขมวดติดกันอย่างอดไม่ได้ และรู้สึกหงุดหงิดในใจ

“อย่าพูดถึงเขา!”

“หากหย่าได้ ข้าต้องมาทนอารมณ์เขางั้นหรือ!”

ฟังจากความหมายของฟู่เฉินหวนแล้ว นางอย่าคิดจะได้หนังสือหย่าจากเขาเลย

เวินซีหลานจึงมิได้เอ่ยปากต่อ เรื่องเช่นนี้นางช่วยลั่วชิงยวนมิได้แม้แต่นิด

…

ฟู่เฉินหวนที่กลับมายังเรือนของตนก็ยากที่จะสงบโทสะเช่นกัน