ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 271

“ย่อมไม่มี หมู่บ้านนี้มีข้าที่ชื่อฉู่ลั่วเพียงคนเดียว”

ได้ยินดังนี้ แม่นมจึงผายมือเชื้อเชิญ “เช่นนั้นเชิญท่านเซียนฉู่ทำนายให้ฮูหยินข้าทีเถิด หากสมหวังจริง เราจักตอบแทนท่านเป็นอย่างดี!”

ดังนั้นลั่วชิงยวนจึงขึ้นรถม้าไปพร้อมกับซ่งเชียนฉู่และจือเฉ่า

รถม้าค่อย ๆ ออกจากหมู่บ้าน และเข้าไปในเมืองหลวง

ในเมืองหลวงเจริญกว่าในหมู่บ้านนัก บัดนี้เป็นเวลามืดค่ำ แต่เพราะหิมะตกหนักจึงดึงดูดให้ผู้คนไม่น้อยออกมา พวกเขาหัวเราะหยอกเล่นกันกลางหิมะ บรรยากาศครึกครื้นยิ่ง

นางกลับมาอีกครั้งแล้ว

กลับมาที่เมืองหลวง

เพียงแต่ ครั้งนี้นางมิได้กลับตำหนักอ๋องสำเร็จราชการ

รถม้าวิ่งเข้าซอยเล็ก ๆ ที่แสนจะเงียบสงบ และจอดที่ประตูหลังของคฤหาสน์แห่งหนึ่ง

แม่นมลงจากรถม้า พาเหล่าลั่วชิงยวนเข้าทางประตูหลัง

ผ่านทางแสนจะคดเคี้ยว สุดท้ายจึงเข้ามาในเรือนใน

ระหว่างทางไม่มีผู้คนสักคน คฤหาสน์ใหญ่เช่นนี้แต่กลับเงียบสงัดอย่างมาก

พิลึกเกินไป

แม่นมกล่าวขึ้นหน้าเรือนอุ่น “ท่านเซียนฉู่เข้าไปด้านในแต่เพียงผู้เดียว ส่วนท่านทั้งสองโปรดรอที่เรือนรองครู่หนึ่ง”

ลั่วชิงยวนพยักหน้าใส่พวกนางสองคน จากนั้นตามแม่นมเข้าไปในเรือนอุ่น

ภายในเรือนอุ่น หญิงสาวอ่อนเยาว์ที่หน้าตาสละสลวยนอนพิงอยู่บนหมอนรองนิ่ม นางแต่งกายโอ่อ่าสูงส่ง และอุ้มท้องราว ๆ ห้าหกเดือน

เพียงแต่สีหน้าของนางดูซีดขาวอ่อนแอเป็นอย่างมาก ใต้ตาของนางดำคล้ำ ลูกตาขุ่นมัวและล่องลอย ท่าทีดูย่ำแย่เป็นอย่างมาก

แม่นมอธิบายอยู่อีกด้าน

“ท่านเซียนฉู่ ท่านฮูหยินตั้งครรภ์ได้หกเดือน ท่านมักฝันร้ายทุกครั้งที่หลับตา จนส่งผลไปถึงเด็กในท้องหลายครั้ง บัดนี้ร่างกายท่านซูบผอม หากเป็นเช่นนี้ต่อไป ต้องอันตรายถึงเด็กในครรภ์แน่”

“มิรู้ว่าถูกไอชั่วร้ายใดรุกรานหรือไม่ ท่านเซียนฉู่โปรดช่วยทำนายทีเถิด!”

สิ้นเสียงประโยค ลั่วชิงยวนก็เดินขึ้นหน้าและตรวจดูอย่างละเอียด แต่นางมิพบไอชั่วร้ายประหลาดใด ๆ

แต่บริเวณท้องของนางผู้นี้ ถูกโอบล้อมไปด้วยควันทมิฬ