ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 281

ทุกอย่างรอบ ๆ กลับมาชัดเจนอีกครั้ง ศพในห้องก็หายไป ส่วนนางยังคงยืนอยู่ใต้ชายคา แสงในคฤหาสน์เปลี่ยนไป

ศีรษะข้างเท้านางก็หายไปเช่นกัน

“กรี๊ด! ออกไปนะ! ข้ามิใช่แม่เจ้า! ออกไปเดี๋ยวนี้!”

ภายในห้องมีเสียงร้องตะโกนสุดกำลัง และเต็มไปด้วยความผวาส่งมา

ลั่วชิงยวนวิ่งพุ่งเข้าไปในห้องโดยไม่มีเวลาสนใจอย่างอื่น

เมื่อเปิดประตูออก

ฮูหยินท่านนั้นกำลังวิ่งหนีไปมา และพุ่งชนข้าวของในห้องอย่างลนลาน นางหวาดกลัวจนยากที่จะควบคุมอารมณ์

ลั่วชิงยวนเดินขึ้นหน้าไปกอดนางไว้ทันที แต่กลับถูกขัดขืนอย่างรุนแรง แรงภายใต้ความอยากเอาชีวิตรอดนั้นเยอะจนน่าตกใจ

ลั่วชิงยวนจึงต้องใช้สันมือฟาดลงไป เพื่อให้นางสลบ

หลังนางสลบ ลั่วชิงยวนจึงยกนางไปไว้บนเตียง

พร้อมจับชีพจรให้นาง ชีพจรอ่อนแอ เนื่องจากตกใจเกินเหตุ จนส่งผลกระทบไปถึงเด็กในท้องแล้ว หากเป็นเช่นนี้ต่อไปเด็กในท้องไม่รอดแน่!

บัดนี้ด้านนอกดังขึ้นเป็นเสียงลมฟู่ ๆ พร้อมกับเสียงเด็กที่แสนยะเยือก “มันต้องตาย! มันต้องตาย!”

ว่าแล้ว เด็กคนนี้แค่อยากให้นางแท้งลูก

วินาทีต่อมา แจกันภายในห้องหล่นลงพื้นอย่างแรง จนส่งเป็นเสียงเคร้ง

ร่างบนเตียงกระตุกเพราะความตกใจ หน้าท้องนางเจ็บปวดอย่างรุนแรง

แววตาของลั่วชิงยวนเย็นลง พลังของเด็กคนนี้เก่งกาจนัก สามารถใช้ภาพมายาหลอกนางได้ บนร่างมันเปี่ยมไปด้วยไออาฆาตและไอชั่วร้าย

หากมันเข้าไปในร่างของฮูหยินเช่นนี้ มีแต่จะทำให้ร่างฮูหยินบาดเจ็บหนัก ไม่รอให้เด็กเกิดฮูหยินต้องตายก่อนแน่

แต่ดูจากไออาฆาตที่แรงกล้าเช่นนี้ นางขับไล่มิได้ ทำได้เพียงขจัด!

“ข้าเคยให้โอกาสเจ้าไปที่อื่นแล้วแต่เจ้ามิยอมไป หนำซ้ำยังกลับมาอีก เช่นนั้นก็อย่าหาว่าข้าใจร้ายเลย!”

ลั่วชิงยวนชักดาบกรีดฝ่ามือ ใช้เลือดวาดเป็นอักขระเวทไว้ที่ขอบเตียง จากนั้นพุ่งออกจากในห้องอย่างไว พร้อมปิดประตูห้องลง

ลั่วชิงยวนหยิบเข็มทิศออกมา นางเปิดใช้อาคมเข็มทิศ พลังที่มองไม่เห็นลอยขึ้นอยู่เบื้องบนเข็มทิศ และกระจายตัวออก

แสงจากวงอาคมหรี่มืด แต่ในตาของลั่วชิงยวนกลับสว่างมากเป็นพิเศษ อาคมกางออกเป็นบริเวณกว้าง