ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 292

ลั่วชิงยวน

ทันใดนั้นเขาก็นึกสงสัยขึ้นมา ลั่วชิงยวนทำนายดวงชะตาเก่งขนาดนั้นเชียวหรือ?

หากลั่วชิงยวนมีความสามารถถึงเพียงนั้น วันข้างหน้านางย่อมกลายเป็นผู้มีชื่อเสียงโดยไม่ต้องสงสัยเลย

ไฉนนางถึงคิดไม่ตกแล้วอยากเป็นสุนัขรับใช้ของตระกูลเหยียนด้วยเล่า?

เมื่อนึกได้เช่นนี้ ฟู่เฉินหวนก็รู้สึกหม่นหมองอยู่บ้าง

เขามองแผ่นหลังของฉู่ลั่วด้วยสายตาลึกล้ำแล้วถอนหายใจ หากนางสามารถเป็นเทพพยากรณ์ที่แสนบริสุทธิ์และซื่อตรงได้อย่างฉู่ลั่ว นางจะตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนั้นได้อย่างไรกันเล่า

เมื่อถึงยามบ่าย

เมื่อแสงแดดอบอุ่น ก็ทำให้มีผู้คนออกมากันมากขึ้น

ในยามนี้มีชาวบ้านอีกกลุ่มหนึ่งมาด้วย

"นี่มันทำนายดวงชะตาไร้สาระอันใดกัน? ก็แค่เรื่องหลอกลวง! ไม่เห็นแม่นเลยสักนิด! อย่าโดนมันหลอกเข้าเชียว!"

"นักต้มตุ๋น! ไอ้คนลวงโลก!"

ชาวบ้านตะโกนด่าแล้วขว้างปาเศษผักใส่โดยไม่พูดพร่ำทำเพลง

ลั่วชิงยวนรู้ว่าจะต้องเป็นฝีมือของลั่วอวิ๋นสี่อีกแล้ว พวกเขาเป็นคนธรรมดาสามัญจึงได้แต่ขว้างปาเศษผักแล้วก่นด่าอยู่ไกล ๆ แต่มิได้เข้ามาลงไม้ลงมือ ทำให้ลั่วชิงยวนไม่มีโอกาสโต้ตอบ

เศษผักเน่า ๆ ผสมเข้ากับไข่เละ ๆ ทำให้ประตูทั้งบานเละเทะไปหมด

ในตอนนั้นเอง ฟู่เฉินหวนก็ยกบั้นท้ายขึ้นมา แต่กลับนั่งลงไปด้วยท่าทีสงบนิ่ง

ลั่วชิงยวนหลบหลีกเศษผักแล้ววิ่งเข้ามาในร้าน เมื่อเห็นคนผู้นั้นยังคงสงบนิ่งเช่นเคย นางก็เอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจว่า "มีคนมาก่อเรื่องอยู่ข้างนอก ท่านอ๋องจักไม่จัดการบ้างเลยหรือพ่ะย่ะค่ะ?"

ฟู่เฉินหวนเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา "ไฉนเจ้าถึงอยากให้ข้าจัดการเรื่องนี้เล่า?"

ลั่วชิงยวนรู้สึกไม่พอใจขึ้นมาแล้ว "ท่านเป็นขุนนางส่วนกระหม่อมเป็นประชาราษฎร์ ท่านอ๋องมิทรงควรจะดูแลหรือพ่ะย่ะค่ะ?"

แต่ฟู่เฉินหวนกลับรินชาด้วยท่าทีไม่ใส่ใจพลางกล่าวว่า "นี่มิใช่เรื่องของข้า เจ้าไปแจ้งทางการสิ"

แจ้งทางการ?

หากเอาเรื่องนี้ไปแจ้งทางการ ก็คงหามีผู้ใดเข้ามาจัดการ อย่างไรเสียชาวบ้านก็แค่ขว้างปาเศษผักแล้ววิ่งหนีไป

ยิ่งไปกว่านั้น ผู้บงการอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ก็คือ ลั่วอวิ๋นสี่ หลานสาวของท่านมหาราชครู ย่อมหามีผู้ใดกล้าล่วงเกินนางเป็นแน่